Reisverslag Indonesie dag 5
En hier is dan al weer de samenvatting van dag 5 ! Vandaag
zijn we met een prachtige treinreis door de sawa's richting
Pandur vertrokken. Vervolgens zijn we met de bus naar de Green
Canyon gereden en als eindbestemming werd het vandaag
Pandaran, de plek die in 2005 door de tsunami is weggevaagd.
Maar het begon vanochtend allemaal met de verjaardag van
Peggy. Zij is vandaag jarig en we hebben natuurlijk even
gezongen en gefeliciteerd. We moesten om half acht weg en
werden per taxi vervoerd naar het station. Vervolgens het
perron op en de trein in. We reisden eersteklas en dat is
voor Nederlandse begrippen niet hetzelfde. Loszittende
stoelen en een oud interieur kenmerken de trein, maar al
met al was het prima te doen en viel er niks te klagen.
Als de trein eenmaal rijdt en je bent een stukje op weg, dan
begint het uitzicht aanzienlijk te veranderen. Je kan zien dat
je uit de stad vertrekten het platteland op gaat. Kilometers
rijstvelden strekken zich voor je uit en het is adembenemend
mooi om te zien. Mensen en koeien werken op de velden
en de bergen liggen in de mist achter de velden. Ook zie je
een hoop sawa terrassen die tegen de berghellingen op
gebouwd zijn. Je zit in principe op 700 meter boven zee niveau
en dus volop in de bergen. Dit betekent dat je op een
gegeven valleien door kijkt vol dorpjes en bossen. Je blijft
gefascineerd kijken.
Je krijgt ook thee of koffie en reisleider Sam had een heerlijke
traktie geregeld. Namelijk bananenflap. Een stukje bladerdeeg
met bakbanaan erin en het was heerlijk ! Halverwege stopt de
trein ook voor een minuut of tien bij een tussenliggend station
en Sam had ons een paar dagen geleden al gevraagd alle
bad en toiletspullen uit de hotels te bewaren als je ze niet
gebruikte. Zodra de trein stilstaat komen moeders, kinderen
en oma's dan ook bedelen bij de ingang en dan is het de
bedoeling dat je ze deze spulletjes geeft. Ontzettend leuk om
te doen en de lokale bevolking die mee resit waardeert het ook
want ze spreken je aan dat het zo goed is wat je doet. Overigens
slaat het op een gegeven moment wel door want dan beginnen
ze om geld te bedelen en dat is niet de bedoeling.
De treinreis duurde 3 uur en dan krijg je ook nog lunch geserveerd.
Echt makkelijk eten is het niet met een bordje op schoot,
maar leuk is het wel. Ik heb alleen niet alles op want had er een
ei bij zitten dat gewoon zwart was van binnen en er dreef wat zwoert
van het vet rond op mijn bord.
Om half twaalf kwamen we uit de trein en stond onze bus al
klaar voor vertrek. Deze was gisteravond al vooruit vertrokken met
de koffers. Eenmaal in de bus komend was deze leuk versierd
met slingers en balonnen voor de jarige ! Heel leuk gedaan. Het
beloofde wel een beste rit te worden aangezien we berg op moesten
en je dan niet snel vooruit komt. Zo werd het dan ook een busreis
van drie uur naar Pandaran. Eenmaal in Pandaran is het nog een
20 kilometer naar de Green Canyon waar we naartoe zouden gaan
maar dit duurde ook nog dik een uur omdat zoals eerder vermeld
Pandaran het dorp is wat het hardst is getroffen door de tsunami.
De wegen zitten vol met gaten en brokken dat puin heeft veroorzaakt
wat met de tsunami is meegesleurd. Daarom is het niet mogelijk
hard door te rijden en wordt het een lange, moeizame rit.
Overigens is Pandaran heel indrukwekkend om te zien. Overal staan
inmiddels borden die verwijzen naar een vluchtroute als er wederom
een tsunami komt, en het is geen toeristische plek meer. Het lijkt
eerder een spookdorp. Overal staan nog cementen funderingen van
huizen die ooit waren maar door de vloedgolf zijn verwoest. Ook is
er een massabegraafplaats waar de slachtoffers liggen maar deze gaan
we morgen per fiest bezoeken. Eigenlijk zie je nog steeds overal de
ellende die deze natuurramp heeft aangebracht en het doet wel wat met je.
Je rijdt langs de zee waar de golven op het strand beuken en je kan
je eigen niet voorstellen dat daar nog zo kort geleden 6 meter hoog
water heeft gestaan. Morgen op de fietstocht gaan we er uitgebreidt
aandacht aan besteden, dus morgen meer.
Om half vier waren we dan eindelijk bij de Green Canyon en het is
een natuurgebied waar de grootste rivier op Java doorheen loopt. De
bedoeling was om deze in een bootje af te varen naar de Canyon waar
de watervallen naar beneden vallen. Nu kan ik al melden dat het best
lastig is om in zo'n bootje te komen en als je zit, blijf dan zitten. We
gingen met drie bootjes en eenmaal varend was het wel echt geweldig !
Er verschijnt zo een mooie natuur om je heen en het water is zo helder
dat je je eigen in de hemel waant. Op de kant liggen watersalamanders,
in de bomen zitten apel en ijsvogeltjes vliegen om je heen. Je komt
door een soort open grot met enorme stukken steen en als je na een
halfuur varen in de Canyon ben is het zo mooi om te zien dat je je
blik er niet meer af wendt. Overigens omdat een Brit de waterval heeft
ontdekt heeft het een engelse naam, maar de Javanen noemen hem
zelf de brug van de aarde. Deze naam omdat de stalactieten van de
grot een brug vormen over de waterval.
Overigens worden we vandaag en morgen door een andere gids geleidt
waarom je nog weleens dubbel kan liggen vanwege zijn Nederlandse
uitspraak.
Daarna vaar je dezelfde route weer terug en komt je uiteindelijk weer
in de aanmeerplek aan. Daarna deed Sam het voorstel om
kokosnotensap te gaan drinken en dat wilden we natuurlijk allemaal
wel proberen. En zo wordt er voor je neus een verse kokosnoot open
gehakt en kan je lekker met een rietje drinken. Er zit enkel bijna
wel 2 liter sap in waardoor het veel te veel was om op te drinken.
Maar wel erg leuk om te proberen.
Inmiddels was het tegen vijfen en werd het tijd om naar het hotel
in Pandaran te gaan waar we nu twee nachten verblijven. Dit was die
hele verbrijzelde tsunami route weer terug rijden en dus werd
het nog een slopende rit. Aangezien mijn buikkrampen vandaag
helaas niet over zijn was het best even afzien, maar gelukkig ben ik
nu op de hotelkamer en heb ik alle benodigde medicijnen bij de hand
om dat allemaal onder controle te krijgen. Het is een wat ouder hotel
maar het barst hier van de tjiktaks. Kleine salamandertjes die over
het plafond lopen. Heel grappig om te zien.
Vanavond gaan we met z'n allen in een visrestaurant hier in de buurt
eten waar je eerst zelf je nog levende vis uit kiest en die wordt
vervolgens bereid voor je. Het gaat zo, je komt aan en kiest de vis die
je wilt uit een koelbox. Deze wordt voor je bereidt en dat krijg je te eten.
Was ontzettend lekker en heel vers en tot slot hebben we voor Peggy
Nog een verjaardagstaart geregeld met een flesje wijn. Ontzettend
Leuk en de sfeer zat er goed in. Ook nog even op het strand een
Drankje gedaan en nu even aan het internetten.
Morgenochtend hebben we een fietstocht door het dorp en een lunch,
en dan morgenmiddag hebben we de hele middag vrij. Dan kunnen
we lekker in de zon liggen op het strand en zwemmen in de zee. Heb
er nu al zin in.
En nog even een correctie, ik schrijf over de plaats pandaran maar dat moet zijn pandangaran !
Reisverslag Indonesie dag 4
En wederom een nieuwe dag in het mooie Bandung. Mijn dag begon vannacht om half vier aangezien het ochtengebed wordt omgeroepen vanaf de minaretten die dichtbij het hotel staan. Het is letterlijk of er een vent op je balkon staat te schreeuwen en dus schrik je met doodangst wakker. Gelukkig besef je dan dat het de moskee maar is en slaap je weer verder.
Omdat het programma vandaag wat later begon heb ik maar besloten lekker uit te slapen tot iets over achten. Even lekker gedoucht en op naar het ontbijt. En het ontbijt in dit prachtige hotel is nog uitgebreider dan in het vorige. Zo worden er verse wafels en sandwiches voor je gebakken, heb je groen brood door pandanextract en er is wederom een warm buffet te vinden. Kortom, je komt weer niks tekort.
Na het ontbijt had ik nog een uurtje over dat ik eigenlijk aan zwemmen zou besteden maar aangezien het zwembad aan de ontbijtzaal ligt is dat niet zo praktisch en het water was niet erg uitnodigend aangezien het vrij troebel zag. Dus heb even mijn spullen een beetje gereorganiseerd en het was dan ook zo weer half 11.
Om half 11 zijn we met Sam onze reisleider begonnen aan de stadswandeling door Bandung. Een leuke stad met een lekkere temperatuur en een belevenis op zich. Zo hebben we een rondje gemaakt langs wat oude Nederlandse kantoren en winkels waar dan ook nog gewoon nederlands op de gevels staat. Ook hebben we de eerste stoomlocomotief mogen bezichtigen, de allereerste drukmachine waarmee de kranten werden gedrukt en de bekende 0 km paal van de Bandung weg. Overigens is het wel leuk om te vertellen dat mensen hier met zijn allen 1 krant lezen die is verspreid over grote borden. Je staat gewoon op straat met z'n allen voor 1 krant zeg maar.
Vervolgens zijn we naar het bekende en al oude Savoy hotel gegaan. Dit is een van de oudere en bekende hotels van Bandung en als je binnenkomt zie je ook wel dat het echt nog luxer is dan waar ik nu zit. Heb niks te klagen hoor, maar het kan dus nog luxer. Even in het hotel rondgekeken, wat kiekjes gemaakt en weer door.
De volgende halte zou de militaire basis worden. Deze kan je alleen niet op, maar vanuit de bus zie je hem goed. Ook hebben we de eerste travestieten meteen gezien aangezien die een lapdance tegen de bus maken voor je. Erg grappig om te zien en ze zijn niet zo goed gelukt als in Amsterdam vrees ik.
Na een halfuurtje rijden was het tijd om te stoppen bij het sate gebouw. Nu zal je meteen denken aan een restaurant maar dat is het niet. Het sategebouw is wat bij ons zeg maar politiek den Haag is. Waarom wordt het nu sate gebouw genoemd, om de simpele reden dat er op de top van het gebouw een stok met 6 bolletjes staat. Ieder bolletje staat voor een miljoen gulden die het gebouw heeft gekost om te bouwen. Ze houden hier ook van gewone en makkelijke afkortingen of benamingen.
Na het gebouw te hebben bekeken was het tijd om te lunchen. Dit zijn we in een restaurant iets verderop gaan doen en het was wederom een traktatie om te mogen eten. Je zal aan de foto waarop mijn medereisgenoot Marian staat wel zien hoe uitgebreidt het weer was. Erg lekker hoor, vooral de sate en gado gado. Het was overigens een heel mooi restaurant met een koivijver en diverse aquariums.
En na het eten was het tijd voor de optionele excursie van de muziekschool Anklung. Eerst nog even langs het hotel om de enige af te zetten die niet mee ging en daarna meteen door. Nu is de rit maar een halfuurtje normaal gesproken maar aangezien de stoplichten gewoon allemaal op alle kruispunten op groen waren gesprongen en daarop bleven kwamen we in een soort mierenhoop terecht en uiteraard files. Daarom duurde het allemaal veel langer maar we zijn er gekomen. Ook kreeg ik in de bus voor de eerste keer last van flinke buikkramp en dat was wat minder.
Eenmaal bij de muziekschool aangekomen wordt je wederom weer ontvangen als een ware celebrity. Iedereen wil met je op de foto en je moet verschillende intervieuws afleggen over waar je vandaan komt, hoe je de bevolking vindt en wat je hier doet. Allemaal heel leuk en gastvrijheid is echt nummer één hier. Geweldig om mee te maken en het geeft je een heel prettig gewenst en warm gevoel onder de bevolking hier. Niets gebeurd zonder glimlach en dat siert Indonesie.
Als je de muziekschool in gaat kom je meteen langs een grote vleermuis die achter tralies mooi loopt te hangen. Een groot ding en erg beweeglijk maar heb hem op de foto gekregen. Daarna meteen door naar de toilletten want het ging niet helemaal goed. Gelukkig na een kleine bevalling voelde het meteen beter in mijn lijf en nu ben ik weer helemaal in orde. Gewoon iets verkeerds gegeten waarschijnlijk.
Eerst krijg je de kans om in het winkeltje wat te kopen en natuurlijk zijn het veel instrumenten dus je hebt er niet zo veel aan. Je wordt ook welkom geheten met een lekkere gemberthee die voortreffelijk was.
Je wordt verzocht om plaats te nemen in een overdekt amfitheater en dan begint de voorstelling. Hij wordt geleidt door een leuk koppel en het begint allemaal met een wajangpoppen voorstelling. Nu hadden we allemaal zoiets na het zien daarvan dat het oersaai zou gaan worden maar gelukkig werden we blij verrast. Het gaat allemaal om het muziekinstrument de Anklung, een houten rekje met bamboestokken die als je schudt geluid maakt.Op deze muziek begint er een voorstelling. De kinderen die hier in deelnemen varieren van 2 tot 14 jaar oud en vooral de kleintjes zijn een genot om te zien dansen en spelen. Zo heb je een leuke afwisseling van acts tot dat je opeens zelf een anklung in je hand krijgt geduwt. Eerst leer je hoe je de klank moet maken, en vervolgens wordt er uitgelegd dat je een lange toon hebt, een middel die je in 4 keer doet, en een korte die je gewoon vier keer heel kort doet. Alsof dat al niet moeilijk genoeg is staat er ook nog een nummer op je anklung en dat is het nummer van de toonhoogte die je maakt. De begeleider koppelt een uitdrukking aan je nummer en zo gaat hij sturen wanneer je moet spelen. Na een tijdje met z'n allen te hebben geoefend hebben we een liedje of vier voor elkaar gekregen waarmee je de grootste lol beleeft en het is nog mooi ook. Tot slot speelt het Anklung Orchestra nog wat mooie bekende klassieke stukken en daarna komen de kleintjes je halen voor een dans. Een meisje van 4 trok mij van de tribune en voordat ik het wist leren ze je de dans. Heel erg leuk en opeens voelde ik flink aan mijn shirt trekken aan de achterkant. Wat denk je ?........Had ik de jongste van 2 ook nog die met me wou dansen. Ik moest flink door de hurken maar heb een schik gehad met die kleintjes. Dit is ook weer zo'n moment dat je raakt en laat zien hoe mooi de mensen zijn en hoe mooi de cultuur is. Komen wij aan met kinderen die bezeten zijn door computers en technologie.
Na de show mag je ze nog fotograferen en hun willen met jou uiteraard. Ook zaten we nu met de andere Fox groep die langs ons heen reist op dit moment. Ben blij dat ik daar niet bij zit want de leeftijd is vrij hoog en het zijn mensen die flink klagen hebben we al gemerkt. Ook vertelde Sam in de bus op de terugreis nog wat verhalen over reizen die hij heeft meegeleidt en dat het lang niet altijd zo lekker verloopt binnen de groep als bij ons. Komt vaak veel wrijving en groepjesvorming in voor en dat is bij ons niet aan de orde.
Nu ben ik weer op de kamer en mijn koffer is al weg omdat de chaffeur een nacht voor ons uit gaat rijden met de bus. Ik ga morgenochtend om half acht beginnen aan de eerste treinreis door Java en heb er zin in . Overigens wordt het programma een beetje omgegooid want morgen vanuit de aankomstplek met de trein gaan we meteen door in de bus naar de Green Canyon, waar we in bootjes door de jungle gaan varen. Ik zal dus pas laat in de middag in Pangun aankomen, maar ook hier blijven we twee dagen en ik zit aan het strand.
Nu ga ik lekker eten met de groep in hetzelfde restaurant als waar we gisteravond zijn geweest. We maken het allemaal niet te laat vanavond want het zit er dik in dat we vannacht weer wake-up call hebben vanuit de moskee en het is morgen weer vroeg dag.
Tot zover dus weer de update. Ik geniet met volle teugen en dank jullie tot zover voor alle reacties die ik tot nu heb ontvangen. Ik lees ze allemaal en het geeft me nog meer positieve energie dan dat ik hier al op doe ! Ik heb sterk het gevoel dat ik hier als een ander mens vandaan ga komen, Indonesie heeft nu al een plekje in mijn hart veroverd.
Reisverslag Indonesie dag 3
Zo daar en daar ben ik weer vanuit Banding vanavond. We hebben het stoffige en warme Jakarta vandaag achter ons gelaten en een flink stuk gereisd en gezien.
Gisteravond hebben we een welkomstdiner gehad met Sam onze reisleider voor Java. Was erg leuk en gezellig en er was heel veel keus bij het buffet. Wel kan ik al melden dat de bapao, loempia's, bami en nasi veel en veel lekkerder smaken als die rommel die wij in Nederland hebben. We hadden ons allen alleen een beetje verkeken op de scherpheid van sommige gerechten, de vlammen komen namelijk letterlijk uit je mond. Zo ging Ralf op de ren voor wat kroepoek om te dempen. Wel is het betalen met geld hier echt een crime. We moesten ons drankje na het eten nog afrekenen en dan wordt er een bon voor je gemaakt door 4 man personeel. Vervolgens moet je uitleggen hoeveel wisselgeld je terug wilt aangezien alles met duizenden gaat en er een tax en serve tarief bij gerekend moet worden. Vaak laat ik maar wat duizenden roepia's zitten want we praten dan over centen die je weg geeft. Maar een hoop hoofdrekenen en nullen aftrekken om te weten wat je betaalt. Na het diner hebben we op het terras van het hotel in de zinderende warmte nog een lekker biertje gedronken en toen was de moed echt op voor ons allemaal. Om half tien lagen we dan ook allemaal te ronken in ons bedje.
En dan is het afwachten hoe je hier slaapt, heb je last van het tijdsverschil en het is hier om half zes donker maar ook om half 's ochtend al weer licht. Nu kan ik melden dat ik een heerlijke nacht heb gehad en als een blok heb geslapen. Zo werd ik vanochtend dan ook om 6 uur uitgerust wakker en helemaal fit. Tijdsverschil heb ik eigenlijk helemaal geen last van omdat je gewoon in het ritme mee gaat.
En dan het ontbijt hier, nou je weet niet wat je meemaakt. Ja kan kiezen uit de complete rijsttafel inclusief rijst of bami, bapao, pannenkoekjes, omeletten, fruit, brood, yoghurt en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben maar meteen in de cultuur opgegaan en wen me eigen gewoon drie keer per dag warm te eten want het is hier de normaalste zaak van de wereld.
Na het ontbijt was het uitchecken en om 8 uur reden we in de bus weg. Allereerst was er nog een klein stukje Jakarta te ontdekken. Zo zijn we naar het Nationaal Monument gereden waar maar liefst op de top 35 kg. puur goud blinkt en aan de overkant prijkt het witte presidentieel paleis. Erg mooi om te zien en als je langs de kant van de weg staat zie je ook echt pas hoeveel verkeer er hier rijdt. Op de foto's kan je goed zien hoeveel brommers vooral. Er worden hier per dag 18.000 brommers verkocht kregen we te horen en dat zie je ook. Alles kan op de brommer, ik heb al hele gezinnen voorbij zien komen, mannen met complete matrassen achterop of eieren en dode kippen achterop. Oversteken is dan ook een sport heb ik vandaag gemerkt. Je moet het het liefst met meerderen doen en gewoon brutaal voorrang nemen. Maar dan nog blijft het moeilijk, en zeker in Jakarta.
Na deze korte stop hebben we onze rit hervat. Overigens hebben we gisteren allemaal 25.000 rupiah gelapt voor water in de bus. Dit is omgerekent 2,5 euro en nu hebben we tot in Bali altijd flesjes water in de bus. Ook moet je 20 euro fooienpot betalen maar dan hoef je de hele reis nergens meer fooien uit te delen. Is erg makkelijk. Ook kwamen de optionele excursies voor java aan bod in de bus. Er wordt je de keus geboden wat je wilt doen. Nu waren we als groep er al heel snel uit dat we voor het totaalpakket gaan en dat houdt dus in dat ik morgenmiddag naar de muziekschool in Anklun ga, daar treden kinderen op en we gaan muziek maken en dansen. Verders komt er nu een diner met wajangpoppen theater bij, ook de Bromo vulkaan van 3000 meter hoogte ga ik beklimmen om een geweldige zonsopgang te kunnen aanschouwen, we gaan naar een kruidenvrouw die ons gaat laten zien waar alle specerijen en kruiden vandaan komen die we kennenen ik ga een Becak tour doen. Dit houdt in dat je in zo'n fietskarretje door de stad heen tourt. Allemaal erg leuk en heb er zin in.
We hebben ongeveer een uur gereden naar Bogor waar de Botanische tuinen liggen. Nu gaat de tijd snel aangezien we elke dag ergens anders in de bus gaan zitten en je dus genoeg aanspraak hebt omdat je steeds iemand anders naast je hebt. Zo heb ik vandaag met Ralf gezeten.
De Botanische tuinen zijn al bijna een eeuw oud en het is werkelijk geweldig mooi. Je komt al aanrijden langs nog een wit paleis waar honderden hertjes voor lopen. Nu blijkt na later van de gids te horen dat Mahatma Gandhi, president Sukarno ooit als dank 6 van deze hertjes cadeau heeft gedaan voor zijn landgoed.............en inmiddels zijn het er meer dan 700 ! In de tuinen wordt je rondgeleidt door een gids en die geeft je een beknopte versie aan wat er in de tuinen te vinden is. Je krijgt een toer van 1,5 uur maar eigenlijk zou je er twee dagen zoet kunnen zijn aangezien het meer dan 80 hectare groot is. Zo heb ik amandelbomen gezien, de nootmuskaatboom, bamboefamilies, gemberplanten, de oudste boom ter wereld, prachtige waterlelies en tot slot zit er ook nog een replica van de kleine Zeemeermin uit Kopenhagen aan het water. Die kwam me wel heel bekend voor !
Ook wordt je de rimboe in geleidt over een pad en kom je uit op een kleine begraafplaats. Hier liggen een stuk of tien graven van Nederlandse belangrijke mensen die in de historie voor de VOC in Indonesie zijn geweest. Helaas allen overleden aan malaria en het zijn dan ook allemaal graven met Nederlandse tekst en namen. Heel mooi om te zien ook. Tot slot van de tour hebben we nog wat groepsfoto's gemaakt bij de oudste boom, maar deze worden allemaal genomen door Ralf die een proffesionele camera bij zich heeft. Ralf is nu al een beetje onze groepsfotograaf en hij probeer iedereen zo onverwacht mogelijk er op te krijgen. Zo ben ik er ook al een paar keer goed opgezet en we hebben allemaal email met elkaar uitgewisseld zodat als we terug zijn in Nederland de foto's met elkaar kunnen delen.
Na de tour kregen we koffie/'thee met uiteraard een stukje spekkoek. Ook was er gelegenheid voor een toiletbezoek al is dat hier soms even neus dichthouden en gewoon doen wat je moet doen. Papier heb je ook niet en dus zelf gewoon steeds meezeulen. Overigens hadden we ook allemaal het idee dat de temperatuur aanzienlijk beter is buiten Jakarta.
Na de tuinen konden we de bus weer in om weer een stuk te gaan rijden. Zo kom je langs alle straat verkoop en soms is het leuk om te zien maar er zijn ook mindere dingen. Zo worden konijnen, hamsters en vogeltjes in kleine kooitjes verkocht voor de maaltijd. Verder vind je ook een hoop cassave, kokosnoten en stinkfruit. Stinkfruit is eigenlijk jackfruit, een vrucht die ontzettend stinkt maar heerlijk zoet is. Wat wel leuk is, is dat als je het nog ruikt als je het gegeten hebt gewoon wat water met de schil ervan moet weken en daar mee moet spoelen, ben je meteen van de geur af.
We hebben misschien een uurtje gereden voordat de volgende stop was voor een lunch. Deze was aan de voet van de berg die we over zouden moeten om in Bandung te komen. Helaas werd de lucht wel heel erg donker en we vreesden voor een flinke bui. Nu is Bogor ook vertaalt de regenstad omdat het nergens anders in Java zoveel regent als daar.Maar eerst hebben we heerlijk gegeten zoals je op defoto's kan terug zien. We kregen eerst een kippensoep die voortreffelijk was, daarna bami, nasi, groenten met garnaaltjes,zoetzure vis en kip en als toetje meloen en papaya. Het smaakte prima en we hebben er een anderhalf uur gezeten omdat we hoorden dat er een file op de berg stond. Het leek de reisleider dan ook beter even rustig aan te doen.
Helaas hield dat wel in dat we dus langer onderweg zouden zijn. En het regende flink dus het zat niet mee. Maar goed, we zijngaan rijden en eenmaal in de bergen begin je aan de Puncak pas,de oude weg die door de bergen op 15000 meter hoogte loopt. Het is een heel veel slingeren en hobbelen maar het uitzicht is verbluffend. Rijstvelden vliegen aan je voorbij, palmbomen in grote getalen en heel veel huisjes met oude mannetjes op een bankje voor de deur. Het leuke is ook, net zoals in de tuinen dat alle jonge kinderen hier meteen beginnen te zwaaienen te roepen naar je alsze je bus of jou aan zien komen. In de tuinen heb ik gewoon meerdere malen op de foto gemoeten met meisjes omdat ze het zo bijzonder vinden. Wij als Nederlanders zijn natuurlijk bijna twee keer zo groot als hun, want de mensen zijn hier heel klein. En wij zijn eigenlijk de toerist maar voor hun een soort attractie. Toch is het pure vriendelijkheid en het maakt niet uithoe vaak ze je tegenkomen, je krijgt altijd een glimlach en een hand.
Na een goede drie uur rijden kwamen we boven op de berg aan bijde theeplantages van Puncak. Hier zijn we gestopt en je mag een kijkje nemen. Nou het is werkelijk een adembenemend moment als je die bus uit komt en daar tussen de heuvelruggen al die mooie heldergroenetheestruiken ziet staan. Allemaal in rijen en keurig geplukt. Mist hangt tussen de bergen en je kijkt weids en voelt je eigen even heel klein. Dit zijn de momenten waarvoor ik deze reis heb gekozen en wat ik meeneemnaar Nederland in mijn herinerringen straks. Ook heb ik overigens nog thee gekocht die op de plantage is verwerkt.
We hebben besloten snel door tegaan en dat was maar goed ook want uiteindelijk moesten we nog 3 uur rijden voordat we in Bandung arriveerden. Nu hebben we vandaag wel een 375 km. afgelegd van de 1700 km. die we in Java gaan doorreizen dus dat is ook wel lekker. Nu was het alleen wel zo dat er momenteel nog een FOX groepreist en precies gelijk op gaatmet ons.En in het hotel waar ik nu zit kan slechts 1 bus tegelijk voor de ingang staan om de koffers uit te laden. En je raadt het al, de anderen waren ons voor. We waren dus om half zeven in Bandung en moesten nog gaan zitten wachten tot dat de andere groep klaar was.
Dat hebben we dus niet gedaan, we hebben besloten de bus verderop te zetten en gewoon een voettochtje te maken naar het hotel. Hier hebben we lekker in de lobby zitten wachten enzoals gebruik wordt je ontvangen met natte doekjes en een lekkere cocktail. Deze keer was het een tamarinde drankje. Binnen no time hadden we onzehotelkamers en pasjes en we zijn alvast naar de kamer gegaan. Helaas duurde het nog wel een tijdje voordat mijn koffer werd bezorgd maar dat gaf niet, we hadden in de bus afgesproken om 8 uur te verzamelen om in de stad te gaan eten.
We hebben vanaf vandaag enkel nog ontbijt en lunch inbegrepen en avondeten gaan wedus zelf verzorgen. Nugeeft Sam wel aan welk restaurant veilig is en welke bar goed is en dus hebben we unaniem besloten buiten de deur in de stad te eten. Dan merk je ook meteen hoe prettig Bandung is vergeleken bijJakarta. Minder druk, lekkere temperatuur en makkelijk begaanbaar.
Eenmaal op het terras zittend bij het restaurant besloot ik maar eens voor de eerste keer de sate te keuren hier. Dus ik vrolijk bestellenmet fried noodles. Ik denk ik zie wel wat ik krijg. En wat denk je, ik heb nog nooit ziets meegemaakt. Een standaard portie sate bestaat uit 10 stokjes en je krijgt een completesteengrill op tafel om nog even je sate'tjes af te grillen. Daarbij krijg ik ook nog een zilveren schaal vol bami met een gebakken ei waar minsten 4 man van konden eten en dus heb ik een heerlijk maal op.Veel te veel maar wat ik niet op kon is naar de zwerfkatten gegaan. En wat denkje dat dit kost inclusief eenbiertje..................maar liefst 6 hele euro's. Dat geeft denk ik aan hoe arm of goedkoop het hier is.
Daarna zijn we nog even de bar in gegaan waar we de Indonesische Adele hebben ontmoet. Er was een live band met een jongen eneen meisje aan het zingen en ze konden allebei echt geweldig goed zingen. Zij deed het repertoire van Adele en hij dat van Maroon 5. Ook Abba kwam nog voorbij en dus hebben we met de meesten onder ons lekker gedanst. Brengt de groep ook meteen nog dichter tot elkaar. Nico hebben we ook nog geprobeert mee te laten doen maar die was meteen weg. En toen was het al weer half 1 en zo zitik nu op de kamer nog even mijn gedachten weg te schrijven.
Zometeen lekker slapen en morgen begint het programma pas om half 11 dus kan rustig aan doen. Even lekker ontbijten, heerlijk zwemmen want het is een prachtig hotel. Het hotel zit boven een winkelcentrum maar op de kamer heb ik zelfs een compleet keukenblok. Er is alleen een nadeel, er ligt een mega moskee naast het hotel en om de zoveel uur gaande minaretten af voor het gebed. Dat hoor je hier nogal luid en duidelijk.
Vergeet ik bijna nog te vertellen dat ik vandaag de eerste tjiktaks heb gezien,de kleine salamandertjes die zich op de plafonds en muren van kamers vestigen. Hele leuke kleine beestjes maar razendsnel. Toch moet je ze met rust laten en ze gewoon laten zitten want ze eten al het ongedierte en insecten opdat eventueel in je kamer zit. Nu zaten deze op een buitentoilet dus ik heb ze nog niet op de kamer gehad. Heb overigens in de tuinen ook een spin gezien zo groot als mijn hand, diezijn wat minder leuk.
Nu ga ik nog even opgoogle zoeken want de theeplantage waar ik ben geweest is ook een boek over geschreven genaamd : de heren van de thee, dat vind ik wel even interessant.
En voor nu zeg ik, selamat tidang ! Het gaat goed met me en ik geniet met volle teugen, morgenweer meer nieuws vanuit het mooieIndonesie !
Reisverslag Indonesie dag 1 & 2
Hallo luitjes !
En daar ben ik dan weer om mijn avonturen te delen, dit keer enkel van 15.000 km verderop.
Gisterochtend om kwart voor acht begon mijn reis. Marjo pikte me op, om me bij het station af te zetten en zo kon ik weer makkelijk met de trein bij Schiphol komen. Gelukkig geen rare dingen gebeurt en netjes op tijd aangekomen. De helft van de groep bleek er al te zijn maar eerst moest ik inchecken en mijn bagage afgeven. Dit eenmaal gedaan te hebben kon ik naar mijn bekende en onbekende reisgenoten. Zo leerde ik meteen 2 andere dames kennen, erg leuk en spontaan en de gezelligheid zat er meteen in. Ook Ralf was er al ! Ralf is een man van midden vijftig die Indoneisch bloed heeft en zijn roots gaat opzoeken hier. Een hele vriendelijke, lieve man waar ik vanaf de eerste minuut prima mee kan optrekken.
Ook bleek Nico, onze oudste reisgenoot al vroeg aanwezig te zijn en met zijn 66 jaar jonge jaren was hij al voorbij de douane en wisten we dus tot in jakarta niet wie hij zou zijn. Om 10 uur was de groep bijna compleet alleen misten er nog twee dames die vertraging hadden met hun trein. Nu is Fox wel zo dat we daar niet op gaan wachten en wij zijn dus als groep maar door de douane gegaan die overigens volledig vernieuwd is. Zo krijg je een gezichtsscan en een bodyscan nu.
Eenmaal in de taxfree hal hebben we allemaal onze eigen weg genomen en ik moest nog even naar de boekenwinkel. Ook gaf Annemiek( ook een medereizigster ) de tip om meteen op Schiphol bij het wisselkantoor wat rupiahs te kopen, dat zou weer tijd schelen in Jakarta. Dus gedaan samen met mijn naamgenoot Mark ( ook een medereiziger ) en de tijd was eigenlijk snel om.
Op ons stond een Boeing 777 te wachten van Malaysia Airlines en ik was meteen happy toen ik er in kon. Ik had twee stoelen voor mij alleen, 2 kussen, 2 dekens en goede ruimte om te zitten. Nu zag ik er ook al niet zo tegen op hoor, maar dit maakte het eigenlijk nog makkelijker. Eenmaal om 12 uur de lucht in gegaan te zijn kon ik beginnen aan mijn bijna 12 uur durende vlucht naar Kuala Lumpur. De eerste twee uur in het vliegtuig vermaak je je eigen ook prima. Je wordt werkelijk gebombardeerd met nootjes, drinken en je lunch. Als lunch kreeg ik Kip Korma met coleslaw, gebakken rijst en daarbij nog een twix, stukje taart en tafelcrackers. Zeer gevarieerd dus.
Eenmaal uitgegeten ben ik begonnen aan de films, je hebt een eigen scherm met meer dan 30 nieuwe bioscoopfilms tot je beschikking en een stuk of twintig cd's. Je vermaakt je eigen dus wel. Dan is het ook nog zo dat je na een goede 3 uur daarna een snackpakket krijgt met koek, chocolade, kaas en pinda's. Tussendoor heb ik ook steeds licht gedommeld hoor maar slapen wil ik het niet noemen.
Uiteindelijk twee uur voor het eind van de vlucht kreeg ik nog ontbijt geserveerd wat bestond uit witte rijst met sambal garnalen en boontjes. Een bakje yoghurt, vers fruit en een crossaintje. Het is maar wat je ontbijt noemt he ! De hele vlucht heb ik overigens wel wat turbulentie gehad maar niet echt noemenswaardig. In het laatste uur zijn we ook nog in een onweersbui terecht gekomen maar daar heb ik weinig van gemerkt.
En dan sta je eindelijk weer even aan de grond op Maleisische bodem. Een hypermodern vliegveld want je wordt per treintje van de ene hal naar de andere vervoerd. Nu hoefden wij als groep maar een uurtje te wachten voordat we de volgende vlucht naar Jakarta konden nemen en dus ging het wederom snel. Ondertussen krijg je ook je papieren al om je visum in te vullen en echt veel tijd is er dus niet over om te lanterfanten. Ook merk je meteen het verschil als je in groepsverband reist, er is altijd wel iemand die een praatje heeft of wat vraagt. En je deelt alle ervaringen toch samen.
Om lokale tijd tien voor acht vloog ik vanaf Kuala Lumpur weer de lucht in en dan zie je op de landkaart pas waar je werkelijk bent, je vliegt gewoon vlak bij Australie. Ook ben ik met de lange vlucht over Moskou, Oezbekistan, India, Bagdad en Thailand gevlogen. Tot mijn verbazing duurde deze vlucht ook nog meer dan twee uur omdat je wederom een uur tijdverschil te overbruggen hebt. En tot mijn verbazing kreeg ik dan ook nog een keer ontbijt geserveerd. Ditmaal was het kip curry met aardappelpannenkoekjes, een chocowafel en een glas sap. Kortom, qua eten kom je niks tekort hoor !haha
Om 5 voor tien lokale tijd landde ik vanochtend dan eindelijk in Jakarta. En dat was wennen. Het is geen normale hitte hier. Het is hier momenteel 37 graden en het voelt als een broeikas aan. Daarbij hangt er in de hele stad hier een soort smoglaag waardoor het nog benauwder wordt. Voordat we ons visum en de koffer dan ook hadden geregeld plakten onze kleren al aan ons lichaam. Onze reisgids Sam stond al wel keurig klaar en gelukkig konden we dan ook snel de bus met airco in om bij te komen. Overigens hebben we een oranje bus speciaal voor het EK !
Toen we eenmaal begonnen te rijden begon Sam wat weetjes te vertellen en zo kwamen we er ook achter dat we ons hotel pas vanaf 1 uur in mochten. Dus had hij besloten een stukje rondreis van morgenochtend alvast nu te doen zodat we morgen kunnen uitslapen. En dus werd het eerst een stuk Jakarta bezichtigen.
Er is één gouden regel in Indonesie, en die luidt : Alles mag en alles kan ! En dat zie je meteen op de wegen. Levensgevaarlijke situaties ontstaan doordat overal brommers en scooters tussendoor crossen, zelfs over voetpaden. Auto's rijden op enkele centimeters van elkaar en als er moet worden ingevoegd is het gewoon afsnijden en proppen. Ook lopen er dan nog kinderen tussen de auto's en rijden er overal becaks, van die driewielerscooterjes. Je weet niet waar je in terecht komt de eerste minuten.
En dan zie je dingen die me dwars in mijn ziel hebben geraakt vandaag. Onder bruggen, langs snelwegen zie je complete krottenwijken ontstaan. Je ziet mensen leven in kartonnen huisjes of in bergen vuilniszakken waar hordes vliegen uit komen. Kinderen liggen in het vuil of lopen in rioolwater te werken. De gruwelijkste dingen zie je voorbij komen en je kent de beelden van televisie of films, maar als je het zo in het echt ziet gebeuren weet je niet wat je ziet. Het is verschrikkelijk om zoveel armoede te zien en te weten dat het alleen maar erger gaat worden en er niks aan gedaan wordt. Jakarta telt 20 miljoen mensen en daar komen er jaarlijks 6 miljoen bij die illegaal het land binnenkomen en dus zo gaan leven. Ik was er diep door geraakt omdat jij als rijke, westerse toerist lekker in je koele touringbus zit en gezellig langs rijdt. Het ergste is misschien nog wel dat de mensen nog zo oprecht vriendelijk zijn dat ze ook gewoon zwaaien en juichennaar je als je voorbij komt in je busje.
Voor de rest is Jakarta alles wat in de reisgidsen wordt vermeldt. Druk, benauwd, chaotisch en vies. We hebben een bezoek aan de haven gebracht waar het oude Batavia schip ligt en de stank was bijna niet te harden. Mensen werken gewoon op blote voeten en het is bijna niet te houden in de volle zon. Overal op het water drijft afval en mensen wassen zich hier gewoon in. Het is dan ook maar goed dat we hier maar een dag blijven.
Na de haven zijn we naar het VOC gebouw gegaan en vandaar uit zijn we naar het bataviaplein gegaan. Hier ligt het oude Nederlandse postkantoor en het stadshuis. Misschien wel een leuk weetje dat de helft van alles hier gewoon nederlands is. Lichtelijk verbasterd maar vrijwel hetzelfde. Zo is notaris, kantoor, apotheek hetzelfde, station is bijvoorbeeld statiun en postkantoor is kantoor pos.
Aan het Bataviaplein ligt ook het Batavia cafe wat het duurste en sjiekste cafe van jakarta is. Hier heeft de halve bekende wereld opgetreden en we zijn er dan ook nog even een drankje gaan drinken. Nu lijkt alles heel duur hier omdat het in duizenden wordt aangegeven maar eigenlijk gaat het voor ons om centen. Het kost je dus vrijwel niks.
Na het cafe konden we dan eindelijk richting hotel waar we binnen een halfuur konden inchecken. Net even heerlijk gedoucht en eigenlijk weinig last van een jetlag. Ik bewaar mijn slaap voor vanavond want moet toch in het ritme hier. Zometeen ga ik met de anderen lekker zwemmen in het zwembad want we hebben een 5 sterrenhotel en het is sjiek de friemel hier.
Vanavond om zeven uur hebben we dan nog het welkomstdiner waar we de avond mee vullen en we waren allemaal al van mening dat we er vroeg in liggen vanavond. Nou ja....behalve Nico dan want die maakt geen contact met de groep en is graag op zijn eigen, maar we noemen hem al Bassie en het geeft wel een leuk komisch tintje in het geheel.
Morgen om 6 uur gaat de wekker om vervolgens om half acht richting de botanische tuinen van Jakarta te gaan. Deze zijn 80 hectare groot en we worden met gids geleidt. Er werd al aangeraden flink deet te smeren want er zijn genoeg muggen daar. Daarna reizen we door naar Bogor waar ik twee nachten zal verblijven en waar er meer dan genoeg op het programma staat ! Tot dan en geniet ondertussen van de eerste foto's, al is het veel armoede wat er te zien is.
Het is bijna zover !
En het is bijna zover, nog minder dan 48 uur en dan zit ik al weer in de lucht op weg naar een nieuwe bestemming ! Deze keer is het Indonesie, een lang gekoesterde wens en droom die ik nu waar ga maken.
Ik heb er ontzettend veel zin in en dit maal ga ik met een reisgezelschap, wat nieuw voor mij is, maar ook ontzettend leuk ! Je kan de ervaringen toch delen met je medereizigers en er is meer aanspraak.
Uiteraard zal ik weer proberen jullie op de hoogte te stellen via deze blog hoe het mij vergaat, echter weet ik niet in hoeverre ik hier in ga slagen. Ik heb geen idee hoe de internetverbindingen in Indonesie zijn en hoe goed de verbinding is als ik hem al heb. Ook heb ik een zeer druk en gevarieerd programma de dagen dat ik er ben en ik zal natuurlijk meer optrekken met mijn reisgenoten. Kortom, ik kan niks beloven over verslagen.
Echter schrijf ik ze wel iedere dag, zo heb ik ze wel paraat als ik in de mogelijkheid ben wat te posten. Het kan dus zijn dat er meerdere dagen tegelijk op worden gepost en in het uiterste geval van geen mogelijkheid tot verbinding kan ik ze altijd nog achteraf posten. Hou dus af en toe gewoon een oogje op de blog en je zal het vanzelf zien !
Reisverslag dag 7 & 8 Kopenhagen ( Kobenhavn)
Hello !!!! Here is youre reporter from Copenhagen again ! Ik ga vandaag even een beetje smokkelen en meteen voor dit hele weekend het verslag schrijven. Morgen heeft niet zoveel meer te betekenen en daarom sluit ik het meteen bij dit verhaal in. Maar eerst naar vandaag !
Zo begon vanochtend erg somber, koud en bewolkt. Een ander Kopenhagen dan dat ik tot nu toe had meegemaakt. Eerst dus maar eens lekker ontbeten en tegen een uur of tien de straat op. Mijn plan was om eerst voor de laatste keer richting de Stroget te gaan omdat de meeste winkel dus op zatermiddag blijken te sluiten. Ik kan overigens nu melden dat daar weinig van te merken is en er handjevol zaken hun deuren sluit. Maar goed, de Stroget dus. Ik was nog niet halverwege of er barstte hier een wolkbreuk los. Het water gutste letterlijk over de straten. Ik heb dus maar snel onderdak gezocht in een warenhuis. Dit warenhuis heet Illum en is vergelijkbaar met een Harrods of la Fayette. Alle dure merken zijn vertegenwoordigd en er is ook een complete Hamley's speelgoedafdeling. Leuk om te zien maar raak niet teveel aan.
Zo plots als het hier dus pijpenstelen kan regenen, zo snel kan het ook weer over zijn. Nog geen halfuur later scheen de zon en was het stralend weer. Daar loop je dan in je winterjas te zweten. Maar goed, eerst maar door met de aankopen doen. Zo kwam ik in een hele grote boekenwinkel terecht wat een beetje weg heeft van de Slegte bij ons. Allerlei nieuwe maar ook 2dehands boeken zijn te koop. Ik heb nog een leuk boek op de kop kunnen tikken ook !
Omdat het tegen etenstijd liep heb ik maar meteen een sandwich gekocht en een lekkere beker chaithee wat weer overheerlijk smaakte. Ben daarna eerst maar terug gelopen naar het hotel om mijn jas om te wisselen voor wat luchtigers en mijn aankopen te dumpen.
Daarna kon ik beginnen aan de werkelijke planning die ik voor vandaag in gedachten had. Eerst richting Frederiksberg dus om het slot en het park te bezoeken. Allereerst moest ik met de metro die kant op want de wijk ligt praktisch buiten Kopenhagen en is dus niet te lopen. Eenmaal daar uit de metro stappende bleek het nog een hele fikse wandeling naar het park. Ik denk zeker drie kwartier lopen en een kilometer of drie. Je moet er dus wel wat voor over hebben om het te zien. Maar heb het park bereikt en ik dus op mijn gemak er door heen gewandeld. Nou kan ik concluderen dat je het voor het slot niet hoeft te doen, dat stelt weinig voor en heeft weinig weg van een slot, maar meer van een goed onderhouden herenhuis. Maar het park is na ontdekking wel de moeite waard !
Zo kan je aan de zuidkant van het park de dierentuin zien liggen en krijg je gratis zicht op de olifanten en hun verblijf. Ook is de natuur in het park heel erg mooi en er lopen erg veel dieren. Zo heb je een zwaneneiland, een hoop eenden en vogels.......maar het leukste van allemaal.........eekhoorntjes !!!!!!!!!!! Je ziet er genoeg zitten en ze zijn totaal niet bang. Erg leuk om te zien. Ook kwam ik langs een boom die helemaal vol hing met cadeautjes, gehandwerkte dingetjes en weet ik het allemaal wat nog meer. Ik heb wat onderzoek verricht en het blijkt dus dat als je een baby hebt gekregen of iemand in je familie, dan breng je wat naar die boom en hangt het erin voor geluk. Een soort van wensboom. Heel apart en leuk om te zien !
Wel gelden er ook nog even wat speciale regels in het park die overal hangen, zo mag je onder geen enkele reden op het gras lopen en bbq-en in het park is ten strengste verboden. Dit is schijnbaar nogal een dingetje onder de Denen !haha
Toen ik het park wel gezien had heb ik mijn weg terug naar het metrostation ingezet. Ik kwam nog langs een plaatselijke rommelmarkt maar daar was weinig bijzonders te beleven. Na een heel stuk lopen kwam ik dan ook weer bij de metro en kon ik door reizen naar mijn volgende bestemming. Ik moest richting Norreport om naar de begraafplaats te komen.
Norreport is zeg maar een beetje het Kanaleneiland van Utrecht, de mulitcultibuurt van Kopenhagen. Daarom heb ik de sightseeing tour door alle straatjes met cafe's maar laten zitten want het stelde weinig voor. Ik ben dus in één rechte lijn richting kerkhof gegaan en dat is wederom een 2,5 km lopen. Als je er dan eenmaal bij staat is het wel een hele mooie,oude begraafplaats om te zien. Wat een beetje jammer was, was dat de plaatselijke scouting een puzzeltocht over graven had georganiseerd en je dus onder de voet werd gelopen door kinderen, maar goed ik was er. De uiteindelijke reden waarom ik de begraafplaats wou zien was natuurlijk om het bijzondere graf van Hans Christian Andersen te zien maar dat bleek mijn puzzeltocht te worden. Het was een behoorlijke zoektocht om deze te vinden. Ondertussen kwam ik wel heel veel andere mooie graven tegen waaronder die van Sophie Dahl. Weet niet precies wie het is maar de naam is me wel bekend en hier in de winkelstraat zitten nog verschillende winkels van haar met Deens servies en beddengoed.
Uiteindelijk heb ik het graf dan toch gevonden ! Maar zo sprookjesachtig als het wordt beschreven, zo gewoon is het. Een grote marmeren zuil met wat viooltjes ervoor. Maar al met al wel bijzonder om toch een graf uit 1870 te bewonderen waar zo'n groots man ligt. Ik heb nog een tijdje over de begraafplaats gelopen en wat mooie graven op de foto gezet en ben toen weer richting metro gegaan. Ondertussen ben ik nog bijna aangereden door een fietser !
Fietsen is in Kopenhagen overigens helemaal hip. Overal en dan ook echt overal staan bossen fietsen en mensen fietsen hier meer dan dat ze lopen. Ze nemen ze ook het liefst overal mee naar toe en ik heb zelfs van de week al mensen gezien die ze de winkel innemen. Er zijn zowiezo meer fietsen te zien hier dan in Amsterdam. En dan vooral de bakfiets en de fietstaxi zijn populair.
Op mijn weg terug richting metro kwam ik nog over een brug dat boven het Norreportmeer ligt. Het meer is wederom net zoals de rest van al het watergebied in Kopenhagen kristalhelder en je kijkt dan ook zo op de bodem. Ook had de scouting zich daar verzameld en die was gezellig aan de waterkant aan het kanoeën. Ook was er op de brug nog een straatartiest aan het zingen wat niet verkeerd klonk. Op mijn terugweg kwam ik ook bij toeval eigenlijk nog bij de botanische tuinen uit. Een groot park waarin erg mooie natuur is aangelegd en een enorm glazen tuinhuis te vinden is. In dit park heb ik nog even een kleine pauze gehouden en genoten van het zonnetje. Ben het even doorgelopen en dat leverde ook weer wat mooie natuurplaatjes op.
Weer terug bij de metro ben ik even naar het hotel teruggegaan voor een plaspauze en ben nogmaals richting Stroget gegaan. Ik moest toch nog eten en dan is dat de makkelijkste plek om iets te bemachtigen. Daar kwam ik dan ook snel tot de ontdekking dat er weinig winkels sluiten op zaterdagmiddag en dus ben ik nog maar een keer wat in en uit gaan lopen. Ik heb vanavond maar bij de Mac Donalds gegeten want had geen zin om moeilijk te doen. Daarbij had ik nog kronen op te maken en dus kwam dat mooi uit. Na het eten had ik nog een aantal kronen over die ik netjes heb verdeeld over de souvenierwinkels en het echte kleine geld heb ik maar aan de straatartiesten geschonken. Zo was er nu een chinese vioolspeelster die het Time to Say Goodbye dertig keer achter elkaar bleef opvoeren, een ballonnenblazer, een panfluitband met indianen ( waar tref je ze niet ? ) en een vliegeraar. Zo heb ik me eigen nog een uurtje kostelijk vermaakt en toen zeiden mijn voeten toch echt dat ik rust moest gaan nemen.
En nu zit ik hier weer op de kamer te schrijven. Helaas wel voor de laatste keer want morgen stelt niet veel meer voor. Het wordt morgen uitslapen, ontbijten, uitchecken in het hotel, naar het vliegveld reizen, inchecken, eind van de middag terugvliegen en dan ben ik morgenavond weer terug in het land. Daarom voeg ik de verslagen maar samen.
Het is altijd wel weer een lekker gevoel om te weten dat je naar huis gaat, maar aan de andere kant ga ik alles ook heel erg missen. Het is een bijzondere week geworden die mijn leven heeft verrijkt en mij weer een wijzer mens heeft gemaakt. Tallinn heeft daar zeker een heel groot aandeel in, Helsinki een kleiner, maar Kopenhagen heeft me ook echt verrast. De vriendelijke bevolking die zeer gastvrij en behulpzaam is, de zilte zeelucht die je overal ruikt, het lekkere eten, de beklimmingen boven Kopenhagen, Tivoli met zijn frivole uiterlijk en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik zal nog lang terug denken aan dit geweldige avontuur en ik wil jullie allemaal bedanken voor het meeleven, lezen en reageren ! Misschien is het voor jullie leuk om te lezen en het te ervaren of je hier zelf was, van mijn kant uit is het nog veel leuker om te lezen dat mensen het leuk vinden en waarderen wat je doet en hoe goed het gevoel overkomt.
Kortom, ik zeg tot over een zes weken want dan staat de klapper van dit jaar op de planning. 3 weken Indonesië wachten op mij en ik ga wederom weer proberen om de belevenissen te bundelen tot reisverslagen. Ik ben er klaar voor en sluit voor nu Tallinn-Helsinki-Kopenhagen af. Bedankt allemaal !
Reisverslag dag 6 Kopenhagen ( Kobenhavn)
En het is al weer dag 6 van de reis. Dag 2 in Kopenhagen en het is hier heerlijk. De zon schijnt volop en de temperatuur in de zon is 19 graden. Uit de zon in de wind is hij maar een graad of acht maar al met al prima te doen hoor ! Het was weer een dag van uitersten met alles wat vandaag hier in het mooie Kopenhagen weer heb gedaan. Ik heb vandaag spreekwoordelijk meer 'boven' de stad gelopen dan er in.
Maar hoe het allemaal begon........vanochtend om half acht werd ik wakker. Ik heb lekker geslapen alleen is het even wennen dat het hotel een eigen leven leidt en iets rumoeriger is. Daarbij moet ik nog steeds wennen aan het feit dat ik weer op normale tijd zit en dus niet meer een uur achteruit hoef te denken als ik contact met Nederland heb.
Ik ben eerst maar eens naar beneden gegaan en heb daar heerlijk ontbeten. Wat een uitgebreidt ontbijt hebben ze hier. Van salades tot aan vers fruit. Van smorrebrod tot aan de zoetste en smaakvolste bladerdeeghapjes. En raad eens.....bij ons is dat Letta toch in opkomst, die extra luchtig geklopte boter......nou hier kennen ze hem allang en het wordt volop gebruikt. Ook kan je met een kaassnijder je eigen kaas snijden en kortom....het is een goed ontbijt !
Na het ontbijt het ik de balans opgemaakt wat ik vandaag nu werkelijk ging doen. Ik wil nog weleens veranderlijk van aard zijn en aangezien ik gister al zoveel hotspots heb bezocht is het even goed kijken wat te doen. Maar het plan bleef onveranderd en eerst ben ik richting de wijk Christianshavn gegaan om de de Christianskerk te bekijken en daarna op weg te gaan richting de Von Frelsers torv. Dit is een 35 meter hoge kerktoren die je kan beklimmen. Nu is er alleen één klein detail, het merendeel van de trap loopt buiten om de toren heen. Dit kan je al vanaf ver zien dat de trap om het dak van de toren heen loopt.
Nou zij ik mezelf weer niet zijn als ik die uitdaging niet aan zou gaan en dus ben ik er naar toe gegaan. Als je het wilt doen kost het je wel 25 kronen, wat neerkomt op ongeveer 2,5 euro. Je mag al meteen beginnen met het oplopen van zo'n 20 houten trappen. Als je dat heb gedaan moet je je eigen langs een paar houten balken wurmen om vervolgens in een kleine ruimte te komen waar drie enorme kerkklokken hangen. Je kan het hele mechanisme bekijken en ze luidden dan ook om het halfuur. Oorverdovend om mee te maken als je er naast staat overigens. Maar dan wordt je klim nog leuker, je moet door hele kleine ruimtes allerlei bochtige, kleine houten trapjes op. Vooral het laatste trapje is erg zwaar. Je staat nog op de trap als je met je snufferd voor twee kleine luikjes staat en deze open makend kan je het middenbalkon rond de toren opstappen. Dit is aan de ene kant een bevrijding om uit het claustrofobische trappenhuis te raken, maar aan de andere kant krijg je spontaan zeebenen als je over de reling kijkt en ziet hoe hoog je al zit en hoe een dun relinkje er voor je zit. Toch ben je er dan nog niet en dan begin je pas aan je klim buitenom de toren. Je moet nog een aantal trapjes op en dan ben je eindelijk op de top. Je bent kapot,gesloopd, week in je benen en je durft amper te kijken, maar het uitzicht over heel Kopenhagen is adembenemend mooi om te zien. Echt ongelooflijk mooi om van haven tot aan de andere kant van de zee te kunnen kijken. Dit maakt eigenlijk alles weer goed.
Helaas als je bent uitgekeken mag je de hele klim weer naar beneden terug maken op dezelfde manier. Dit is erg uitkijken want je schiet snel van een houten trede af. Gelukkig zonder enkele kleerscheuren er uit gekomen.
Na die kick te hebben verwerkt was ik van plan om op mijn volgende doel af te gaan. Ik wou naar het pretpark Tivoli. Dit is iets wat in iedere reisgids wordt aanbevolen en dus moest ik het maar doen he. Ik dus op weg en na een halfuurtje lopen was ik er al. Ik stond helaas alleen wel aan de achterkant van het park en dus kostte het me nog een kwartier om er omheen te komen naar de hoofdingang. Eenmaal binnen val je meteen binnen een soort van sprookjeswereld. Er zijn zeg maar verschillende settings in het park en het is echt de moeite waard om het te gaan bekijken. Zo kwam ik als eerste terecht in het H. C Andersen gedeelte waarin alles op zijn sprookjes zijn gebaseerd. Ook zit er een leuke attractie in waarbij je in een soort karretje gaat zitten en door al zijn bekende sprookjes heen wordt gereden. Deze is gratis en heb ik dus ook gedaan. Voelde me eigen weer even een kind van vijf maar was harstikke leuk en mooi gemaakt. Overigens is er een aparte manier om in dit pretpark attracties te bezoeken. Je kan bij iedere attractie of een eenmalig kaartje kopen wat omgerekend zeg maar een kwartje kost, dan kan je hem eenmaal bezoeken. Ook kan je een attractiekaart kopen voor omgerekend 20 euro en en dan kan je overal net zo vaak in als jezelf wilt. Op zich slim bedacht als je weet dat je niet overal in wil of kan.
Na het H.C Andersen gedeelte kom je in het chinese gedeelte terecht. Dit is werkelijk prachtig gemaakt. Grote pagodes, een kleine chinese muur, bonsaibomen, japanse kersenbloesem, een koivijver en feng shui tuinen maken alles helemaal af. Ook zit in dit gedeelte de befaamde zweefmolen die je 15 meter de lucht in brengt, maar deze heb ik maar even overgeslagen. Na het chinese gedeelte kom je in de Arabische gedeeltes waarin diverse invloeden vanuit het oosten zijn verwerkt. Deze hoek is niet zo groot en ook niet zo interessant om te bekijken. Als je verder loopt kom je langs prachtige grote fonteinen met werkelijk prachtig aangelegde tuinen en er loopt zelfs een volwaardig tuinteam rond om alles te onderhouden.
In de koivijver ligt een mooi piratenschip te pronken en verderop is het Chinese pauwentheater te vinden waarin iedere dag 3 keer een voorstelling wordt opgevoerd. Leuk om te weten is dat koningin Margarethe de decors maakt en ontwerpt voor alle opera's die hier worden gespeeld. Achter het theater ligt een ander podium waar live bands spelen en tegenover het theater ligt een soort van mini taj mahal. Heel mooi om te zien en heel vakkundig gemaakt. Wat ook leuk is om te weten is dat overal in het park mishandelde dieren zijn uitgelaten en vrij in het park kunnen leven. Zo lopen er twee pauwen bij het pauwentheater, diverse eenden die een poot missen. Violleres vol met zangvogels en ook heb ik nog wat konijntjes gezien.
Zoals je kan begrijpen heb ik in het park zeker wel drie uur vertoefd en ook heb ik er gegeten. Ik heb gekozen voor de Deense hotdog. Dit samen met patat en een cola voor omgerekend 4 euro is niet gek duur. Het smaakte prima en er is iets nog heel grappigs aan eten en drinken in Tivoli. Je krijgt een hard plastic beker met drinken. Deze kan je meenemen en in het hele park net zo vaak navullen met frisdranken als je zelf wilt. Wat echter wel wordt verwacht is dat als je klaar bent met je beker je hem naar een automaat brengt die door het hele park te vinden zijn en hem daar in levert. Vervolgens krijg je een 5 kronenmuntstuk terug van de automaat die je ook als borg heb betaald. Ik vond het een leuke manier om toch verantwoord met het afval om te gaan !
Na Tivoli uit te zijn ben ik richting de Stroget gegaan, je weet wel die drukke winkelstraat waar ik al eerder over vertelde. Hier heb ik even lekker rondgedwaald en zo werd ik ook nog aangenaam vermaakt door vele straatmuzikanten en artiesten. Vuurspuwers, zangers, jongleurs, acrobaten etc. Je vindt het hier allemaal. Over de Stroget lopende kwam ik ook nog langs de Vor Frue Kirke en deze was open en dus ben ik er effe ingelopen. Waarom niet als je er toch bent ? Een erg mooie kerk van binnen en je mocht er zelfs foto's maken !
Na deze te hebben bezocht ben ik nog wat door de straatjes gaan dwalen en zo kwam ik uit bij de Runde tarn. Dit is een enorme grote toren die vroeger in 1632 diende als uitkijkpost en astronomisch zichtpunt voor de wetenschappers. Voor 20 kronen kan je hem beklimmen en dat heb ik uiteraard nog even gedaan. Het grappige aan deze toren is dat er een geen treden in zitten maar het is gewoon een steile weg van klinkers die 7,5 keer om de as van de toren heen draait en je naar boven voert. Zo is zelfs in 1905 al een keer een auto naar boven gereden. Tijdens je klim kom je het toilet tegen dat vroeger dienst deed, je kan de steunbalken en de oude zolder van de kerk die er naast ligt bekijken en je kan de sterrenkaart bekijken die in de muur is gebeiteld.
Als je dan toch weer 240 meter heb beklommen, sta je weer 23 meter boven Kopenhagen en heb je wederom een prachtig uitzicht. Dan is het ook mazzel dat het zo lekker weer is momenteel want dat maakt het helemaal mooi. Ik heb een tijdje rondgekeken en ben toen weer naar beneden gegaan. Vanuit de toren kan je ook meteen door naar de Trinitatis kirke en deze heb ik dus ook nog maar meteen even meegepakt. Een mooie kerk om te zien en even rond te lopen.
Daarna besloot ik weer richting Stroget te gaan om nog even te gaan souveniershoppen, ik wil toch de traditie in stand houden dat ik van ieder land dat ik heb bezocht een koffiemok mee naar huis neem. Dat lukt nog steeds ! Ook liep het tegen etenstijd en dus besloot ik vandaag voor de woktent te kiezen. Voor ongeveer 5 euro krijg je een bak vol bami, 4 mini loempias, gefrituurde kip en zoetzuur rundvlees. Ik had er een flinke hap aan en het was uitstekend te eten ! Voor herhaling vatbaar dus !
Na het eten was ik de drukte wel een beetje zat en heb ik besloten richting hotel te gaan. En je raadt het al, daar ben ik nu dus weer mijn verslag aan het schrijven en de plannen voor morgen aan het uitzetten. Morgen ga ik richting Frederiksberg wat een oude wijk van Kopenhagen is. Hier ligt een heel groot park met een prachtig slot. Ook is de dierentuin van Kopenhagen hier gevestigd al denk ik niet dat ik die ga bezoeken. Ook ga ik de Norreport route nog lopen die 2,5 km lang is maar zeker de moeite waard is om te doen. Deze route brengt je langs allerlei oude barretjes waarvan er één beroemd is vanwege een oud fietsframe dat dienst doet als uithangbord. Ook leidt de route je naar de begraafplaats van Kopenhagen waar het graf van hans Christian Andersen ligt. Dat schijnt heel bijzonder te zijn omdat het graf naar één van zijn sprookjes is vervormd. En tjah.....blijf gefascineerd door begraafplaatsen he !haha
Dus tot zover wens ik jullie een fijne avond en jullie horen mij morgen weer !
Reisverslag dag 5 Kopenhagen ( Kobenhavn)
En toen was het al weer dag 5 van mijn rondreis door het noordelijke deel van Europa. Dag 5 is ook de dag van de overvlucht van Tallinn naar Kopenhagen. Zo begon mijn ochtend dan ook rustig met het laatste ontbijt in het hotel. Gelukkig had ik alle tijden goed op elkaar afgepast en dus kon ik rustig uitchecken en 10 minuten later met de shuttlebus mee terug naar het vliegveld. Nu had ik wel mazzel dat ik 10 minuten te vroeg bij de halte stond anders had ik hem gemist. Hij rijdt wel om het halfuur maar je kan er maar beter zijn.
In de bus heb ik Tallinn nog één keer in mijn geheugen opgeslagen en ergens voelde ik me eigen vanochtend een beetje down, ik vond het gewoon jammer dat ik weg moest uit die geweldige stad en dat ik verder moest. Dat gevoel overschaduwde dan ook beetje mijn zin om richting Kopenhagen te vliegen. Maar goed, ik moest door en zo kwam ik op de luchthaven aan en ging het incheck/bagage/douane ritueel heel vlot. Tallinn heeft een prachtige moderne luchthaven waar het prima vertoeven is als je moet wachten op je vlucht.
Gelukkig hoefde ik maar een goed uur te wachten en daar kwam weer een klein cityhopper vliegtuigje van Estonian air aan gereden. Ik denk dat we met krap 40 man in zo´n vliegtuigje naar de bestemming hebben gevlogen. De vlucht was weer heerlijk en ik kreeg nog een lekker warm appelcakeje als snack geserveerd. Eenmaal boven Denemarken komende te vliegen wordt je al ontvangen door een prachtige heldere zee onder je en mooie natuur. Ook was het strakblauw en de zon scheen heerlijk dus dat maakte meteen een hoop goed.
Uit het vliegtuig stond ik dan opeens op de luchthaven van Kopenhagen en dat is wel even wennen. Deze is zeker zo groot als Schiphol en behoorlijk druk. Na 4 dagen Tallinn is het dan ook even wennen aan al die drukte weer om je heen. Je hebt ongeveer vier keer zoveel bevolking in deze stad en dus is het vanzelfsprekend overal wat drukker. Na mijn bagage te hebben opgepikt ben ik richting metro gegaan. Ik had van te voren al een Copenhagen Card besteld die geldig is voor 72 uur en waar ik iedere vorm van openbaar vervoer gratis mee kan bereizen. De metro was makkelijk gevonden en ik kon zo instappen. Het is een prachtige, moderne en vooral schone metro en zo stond ik een kwartiertje later al op de halte waar ik moest zijn.
Eenmaal boven de grond moest ik me even orienteren waar ik was en waar ik naar toe moest om mijn hotel te vinden. Dat bleek allemaal vrij makkelijk en binnen een paar minuten had ik hotel Opera gevonden en kon ik inchecken. Ik kreeg een mooie kamer op de eerste verdieping en toen ik op de kamer kwam was het wederom even wennen. De luxe graad die ik in Tallinn had was hier iets minder. Ik had van te voren al gelezen dat het hotel al uit 1800 stamt en dat is dan ook overal in te merken. Als je over de vloer loopt kraakt deze aan alle kanten en de muren lijken gewoon te zuchten. Het heeft een beetje spookhuisidee maar het is wel heel nolstalgisch en charmant. Daarbij heb ik een bed, douche, wc en televisie en gratis internetverbinding en meer heb ik niet nodig.
Na geinstalleerd te zijn op de hotelkamer was het tegen half drie en ik was er helemaal klaar voor om de stad te gaan verkennen. Mijn hotel zit vrij gunstig qua ligging en dus besloot ik maar meteen de verste bezienswaardigheid op te gaan zoeken. Deze staat aan het einde van de haven en begroet alle schepen die de haven binnen komen......ik heb het natuurlijk over de kleine zeemeermin. Maar voordat ik daar was had ik nog een eindje te gaan en zou ik nog heel wat andere dingen eerst tegen komen. Zo begon ik te lopen en kwam al meteen in Nyhavn aan. Dit is de oude schilderachtige havenbuurt met grachten waar al die mooie gekleurde huizen langs staan. Op slag was ik mijn Tallinndepressie vergeten en ik was om, Kopenhagen heeft me betoverd !
Ik ben rustig door de wijk gelopen en op een gegeven moment kom je langs de zee te lopen waar het werkelijk prachtig is. Aan mij zijkant zag ik ook Amalienborg verschijnen wat de koninklijke paleizen zijn, maar ik wou eerst door en zou op de terugweg uitgebreidt de tijd nemen voor amalienborg. De route langs de zee in de haven is zeker 2 km lang maar je loopt hem met plezier, de uitkijk over zee en op de marineschepen van Kopenhagen maakt met meer dan goed. Daarbij was het heerlijk weer en dus genieten. Op een gegeven moment kwam ik aan bij Kastelet. Dit is een park dat is gebouwd in een 5 puntige vorm. In het midden staat een prachtige oude kathedraal met een werkelijk adembenemend mooie fontein er voor. Daarbij zijn momenteel alle bomen al in de bloesem hier en dus had het hele tafreel iets magisch. Ook de invloed van sprookjesschrijver Hans Christian Andersen is overal goed terug te zien. Zo hebben ze hier lantaarnpalen die zijn vervormd tot draken die lampjes in hun bek houden en op verschillende gebouwen prijkt zijn naam.
Door Kastelet heen lopende kom je ook tot de ontdekking dat in Kastelet de koninklijke legerbasis is gevestigd. Het leuke is wel dat je overal door heen mag lopen en het heeft iets weg van een middeleeuws dorpje. Als je uiteindelijk over de houten ophaalbrig bent zie je opeens in de verte op een steen een beeld verschijnen. Zo uit het niets verschijnt opeens het beeld van de zeemeermin voor je. Ik er dus snel naar toe gelopen en het is echt heel leuk om het in het echt te zien. Wederom een invloed van het sprookje van H.C Andersen en het is nog een vrij vors beeld om te zien. Ze zit letterlijk op de rots in het water en het was ook nog eens vrij rustig dus ik had genoeg tijd om haar uitgebreidt op de foto te zetten.
Na haar goed in me opgenomen te hebben ben ik terug gaan lopen door Kastelet. Uiteraard moest ik nog naar Amalienborg en het mooie was dat ik daar nu op de terugweg direct bij uitkwam. Je komt uit op een enorm plein waar vier paleizen aan liggen. Op iedere hoek één. Dit zijn de vier paleizen van de koninklijke familie. In het gebouw waar de Noorse wachten voor patrouilleren woont koningin Margarethe ook daadwerkelijk. Of ze thuis is weet ik niet, en ik ben dan ook verder gegaan.
Vlakbij de paleizen ligt de Frederikskirken. Een prachtige jadegroene kathedraal met een mooi dak waar je naar kan blijven kijken. Helaas was hij wel deels in restauratie waardoor er wat steigers om heen stonden en wat van het beeld wegnam. Nu ik dit al had gezien was ik op dreef en ik had nog een aantal taken voor mezelf. Ik moest namelijk nog steeds aan Noorse kronen zien te komen en ik moest mijn avondeten en drinken nog regelen. Ik kreeg dan ook het plan om naar de Stroget te gaan. Dit is de wereldberoemde 1,5 km lange winkelstraat van Kopenhagen waar alle grote winkels zoals Louis Vuitton, Gucci en Prada gevestigd zijn. Daar zou vast wel een bank zitten en een eetgelegenheid.
Ik ben dus gaan lopen maar al snel had ik door dat ik niet helemaal op de goede weg zat. Wel had ik ondertussen al een pinautomaat gevonden en ik had dus inmiddels geld op zak, maar ik liep wel een andere kant uit dan waar de stroget zit. Nu zag ik dat ik richting Rosenborg aan het lopen was en als ik dan toch op weg was leek het me wijs om maar door te lopen. Rosenborg is een heel groot park vol mooie natuur en natuurlijk Rosenborg zelf, wat een oud slot is. Ik heb het park doorgelopen en van daar uit ben ik op weg gegaan richting Stroget. Dit was gelukkig aardig dichtbij en na wat straatjes te zijn doorgelopen stond ik opeens op de Stroget. Je kan hem al herkennen aan de mensenstroom die er doorheen slentert, de vele souvenierwinkeltjes en de grote merknamen. Toch is het een geweldige straat en ik heb hem dan ook helemaal afgelopen. Er is genoeg te eten hier want er zijn een hoop woktentjes, verse bagels, hamburgertenten, turkse pizza´s etc. Toch had ik meer behoefte om na alle drukte straks even lekker op de kamer te eten en heb dus even geshopt in de supermarkt. Zo had ik een couscoussalade, een smorrebrood met verse tonijn, een fruitsalade en een starbucks ijskoffie. Een leuk weetje over smorrebrod is trouwens dat het gewoon boterham betekent. De kunst is alleen hier in denemarken om die boterham zo bijzonder mogelijk op te maken met ingredienten. Dus eigenlijk een hele luxe opgemaakte boterham.
Op de Stroget lopende kwam ik opeens op een plein uit en plots bleek ik bij het Radhus te staan wat voo zich spreekt. Een heel mooi en oud gebouw vol versieringen en voor het raadhuis was een schapententoonstelling. Altijd leuk om even mee te pikken toch !haha Ook zat aan de overkant het Tivoli waar ik straks aan het eind van het verslag nog iets meer over zal vertellen. Ik ben rustig doorgelopen en zag steeds weer iets nieuws in mijn ooghoeken verschijnen. Zo kwam ik ook nog uit bij Christiansborg. Dit is een enorm gebouw met een prachtige binnenplaats waar het parlement is gevestigd. Je kan er doorheen lopen wat ik dan ook heb gedaan en in de toren zit een kroon verwerkt omdat het ook feestzalen van de koningin bevat.
Uit dit enorme gebouw komende stond ik op een enorm plein van waar ik langs de grachten de Christianshavntoren kon zien liggen. Een imposant gouden bouwwerkdie je ook kan beklimmen. Het leuke is alleen dat de trap niet binnen in de toren loopt maar juist buitenomlangs het dak. Mijn plan is dan ook om morgen die richting op te gaan en de toren te beklimmen samen met de vestingsmuren die de zee van Kopenhagen scheidt. Ook ben ik van plan richting Tivoli te gaan. Nu zal ik Tivoli even uitleggen. Het is het pretpark van Kopenhagen, zeg maar wat bij ons de Efteling is. Maar nu is het niet zomaar een pretpark, je moet er zijn geweestschijnt het. Het park heeft verschillende thematuinen waaronder een Japanse en Arabische.Er zijn weliswaar achtbanen en andere attracties, maar men raadt jealleen al te gaan voorhet uiterlijk van het park. Het schijnt zo ingenieus ontworpen te zijn door meneer Tivoli. Het isdan ook tot middernacht open en iedere zaterdag wordt afgesloten metvuurwerk. Kortom dat is de planningvoor morgen in een notendop. Kopenhagen heeft 10 grote bezienswaardigheden en inclusief deze twee die ik morgen ga doen heb ik ze danallemaal al weer afgewerkt. Uiteraardzalik ook zeker ontspannen want het isgewoon heerlijk om met een lekkere bak koffie of een ijsje in de zon te gaan zitten in één van de vele parken of plekjes langs de Stroget of de grachten.
En nu ga ik weer even mijn rust pakken en nagenieten van weer een prachtige dag. Tallinn is afgesloten en het was een prachtige ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Kopenhagen is geheel in anders in vele fronten en toch is het weer net zo betoverend.Als ik door Kopenhagen loop wordt ikwederom weer vrolijk van binnen en de stadgeeft me energie. Vriendelijke mensen en mooiedingen voor het oog......wat wenst een mens nog meer op vakantie!