Hallo luitjes !

En daar ben ik dan weer om mijn avonturen te delen, dit keer enkel van 15.000 km verderop.

Gisterochtend om kwart voor acht begon mijn reis. Marjo pikte me op, om me bij het station af te zetten en zo kon ik weer makkelijk met de trein bij Schiphol komen. Gelukkig geen rare dingen gebeurt en netjes op tijd aangekomen. De helft van de groep bleek er al te zijn maar eerst moest ik inchecken en mijn bagage afgeven. Dit eenmaal gedaan te hebben kon ik naar mijn bekende en onbekende reisgenoten. Zo leerde ik meteen 2 andere dames kennen, erg leuk en spontaan en de gezelligheid zat er meteen in. Ook Ralf was er al ! Ralf is een man van midden vijftig die Indoneisch bloed heeft en zijn roots gaat opzoeken hier. Een hele vriendelijke, lieve man waar ik vanaf de eerste minuut prima mee kan optrekken.

Ook bleek Nico, onze oudste reisgenoot al vroeg aanwezig te zijn en met zijn 66 jaar jonge jaren was hij al voorbij de douane en wisten we dus tot in jakarta niet wie hij zou zijn. Om 10 uur was de groep bijna compleet alleen misten er nog twee dames die vertraging hadden met hun trein. Nu is Fox wel zo dat we daar niet op gaan wachten en wij zijn dus als groep maar door de douane gegaan die overigens volledig vernieuwd is. Zo krijg je een gezichtsscan en een bodyscan nu.

Eenmaal in de taxfree hal hebben we allemaal onze eigen weg genomen en ik moest nog even naar de boekenwinkel. Ook gaf Annemiek( ook een medereizigster ) de tip om meteen op Schiphol bij het wisselkantoor wat rupiahs te kopen, dat zou weer tijd schelen in Jakarta. Dus gedaan samen met mijn naamgenoot Mark ( ook een medereiziger ) en de tijd was eigenlijk snel om.

Op ons stond een Boeing 777 te wachten van Malaysia Airlines en ik was meteen happy toen ik er in kon. Ik had twee stoelen voor mij alleen, 2 kussen, 2 dekens en goede ruimte om te zitten. Nu zag ik er ook al niet zo tegen op hoor, maar dit maakte het eigenlijk nog makkelijker. Eenmaal om 12 uur de lucht in gegaan te zijn kon ik beginnen aan mijn bijna 12 uur durende vlucht naar Kuala Lumpur. De eerste twee uur in het vliegtuig vermaak je je eigen ook prima. Je wordt werkelijk gebombardeerd met nootjes, drinken en je lunch. Als lunch kreeg ik Kip Korma met coleslaw, gebakken rijst en daarbij nog een twix, stukje taart en tafelcrackers. Zeer gevarieerd dus.

Eenmaal uitgegeten ben ik begonnen aan de films, je hebt een eigen scherm met meer dan 30 nieuwe bioscoopfilms tot je beschikking en een stuk of twintig cd's. Je vermaakt je eigen dus wel. Dan is het ook nog zo dat je na een goede 3 uur daarna een snackpakket krijgt met koek, chocolade, kaas en pinda's. Tussendoor heb ik ook steeds licht gedommeld hoor maar slapen wil ik het niet noemen.

Uiteindelijk twee uur voor het eind van de vlucht kreeg ik nog ontbijt geserveerd wat bestond uit witte rijst met sambal garnalen en boontjes. Een bakje yoghurt, vers fruit en een crossaintje. Het is maar wat je ontbijt noemt he ! De hele vlucht heb ik overigens wel wat turbulentie gehad maar niet echt noemenswaardig. In het laatste uur zijn we ook nog in een onweersbui terecht gekomen maar daar heb ik weinig van gemerkt.

En dan sta je eindelijk weer even aan de grond op Maleisische bodem. Een hypermodern vliegveld want je wordt per treintje van de ene hal naar de andere vervoerd. Nu hoefden wij als groep maar een uurtje te wachten voordat we de volgende vlucht naar Jakarta konden nemen en dus ging het wederom snel. Ondertussen krijg je ook je papieren al om je visum in te vullen en echt veel tijd is er dus niet over om te lanterfanten. Ook merk je meteen het verschil als je in groepsverband reist, er is altijd wel iemand die een praatje heeft of wat vraagt. En je deelt alle ervaringen toch samen.

Om lokale tijd tien voor acht vloog ik vanaf Kuala Lumpur weer de lucht in en dan zie je op de landkaart pas waar je werkelijk bent, je vliegt gewoon vlak bij Australie. Ook ben ik met de lange vlucht over Moskou, Oezbekistan, India, Bagdad en Thailand gevlogen. Tot mijn verbazing duurde deze vlucht ook nog meer dan twee uur omdat je wederom een uur tijdverschil te overbruggen hebt. En tot mijn verbazing kreeg ik dan ook nog een keer ontbijt geserveerd. Ditmaal was het kip curry met aardappelpannenkoekjes, een chocowafel en een glas sap. Kortom, qua eten kom je niks tekort hoor !haha

Om 5 voor tien lokale tijd landde ik vanochtend dan eindelijk in Jakarta. En dat was wennen. Het is geen normale hitte hier. Het is hier momenteel 37 graden en het voelt als een broeikas aan. Daarbij hangt er in de hele stad hier een soort smoglaag waardoor het nog benauwder wordt. Voordat we ons visum en de koffer dan ook hadden geregeld plakten onze kleren al aan ons lichaam. Onze reisgids Sam stond al wel keurig klaar en gelukkig konden we dan ook snel de bus met airco in om bij te komen. Overigens hebben we een oranje bus speciaal voor het EK !

Toen we eenmaal begonnen te rijden begon Sam wat weetjes te vertellen en zo kwamen we er ook achter dat we ons hotel pas vanaf 1 uur in mochten. Dus had hij besloten een stukje rondreis van morgenochtend alvast nu te doen zodat we morgen kunnen uitslapen. En dus werd het eerst een stuk Jakarta bezichtigen.

Er is één gouden regel in Indonesie, en die luidt : Alles mag en alles kan ! En dat zie je meteen op de wegen. Levensgevaarlijke situaties ontstaan doordat overal brommers en scooters tussendoor crossen, zelfs over voetpaden. Auto's rijden op enkele centimeters van elkaar en als er moet worden ingevoegd is het gewoon afsnijden en proppen. Ook lopen er dan nog kinderen tussen de auto's en rijden er overal becaks, van die driewielerscooterjes. Je weet niet waar je in terecht komt de eerste minuten.

En dan zie je dingen die me dwars in mijn ziel hebben geraakt vandaag. Onder bruggen, langs snelwegen zie je complete krottenwijken ontstaan. Je ziet mensen leven in kartonnen huisjes of in bergen vuilniszakken waar hordes vliegen uit komen. Kinderen liggen in het vuil of lopen in rioolwater te werken. De gruwelijkste dingen zie je voorbij komen en je kent de beelden van televisie of films, maar als je het zo in het echt ziet gebeuren weet je niet wat je ziet. Het is verschrikkelijk om zoveel armoede te zien en te weten dat het alleen maar erger gaat worden en er niks aan gedaan wordt. Jakarta telt 20 miljoen mensen en daar komen er jaarlijks 6 miljoen bij die illegaal het land binnenkomen en dus zo gaan leven. Ik was er diep door geraakt omdat jij als rijke, westerse toerist lekker in je koele touringbus zit en gezellig langs rijdt. Het ergste is misschien nog wel dat de mensen nog zo oprecht vriendelijk zijn dat ze ook gewoon zwaaien en juichennaar je als je voorbij komt in je busje.

Voor de rest is Jakarta alles wat in de reisgidsen wordt vermeldt. Druk, benauwd, chaotisch en vies. We hebben een bezoek aan de haven gebracht waar het oude Batavia schip ligt en de stank was bijna niet te harden. Mensen werken gewoon op blote voeten en het is bijna niet te houden in de volle zon. Overal op het water drijft afval en mensen wassen zich hier gewoon in. Het is dan ook maar goed dat we hier maar een dag blijven.

Na de haven zijn we naar het VOC gebouw gegaan en vandaar uit zijn we naar het bataviaplein gegaan. Hier ligt het oude Nederlandse postkantoor en het stadshuis. Misschien wel een leuk weetje dat de helft van alles hier gewoon nederlands is. Lichtelijk verbasterd maar vrijwel hetzelfde. Zo is notaris, kantoor, apotheek hetzelfde, station is bijvoorbeeld statiun en postkantoor is kantoor pos.

Aan het Bataviaplein ligt ook het Batavia cafe wat het duurste en sjiekste cafe van jakarta is. Hier heeft de halve bekende wereld opgetreden en we zijn er dan ook nog even een drankje gaan drinken. Nu lijkt alles heel duur hier omdat het in duizenden wordt aangegeven maar eigenlijk gaat het voor ons om centen. Het kost je dus vrijwel niks.

Na het cafe konden we dan eindelijk richting hotel waar we binnen een halfuur konden inchecken. Net even heerlijk gedoucht en eigenlijk weinig last van een jetlag. Ik bewaar mijn slaap voor vanavond want moet toch in het ritme hier. Zometeen ga ik met de anderen lekker zwemmen in het zwembad want we hebben een 5 sterrenhotel en het is sjiek de friemel hier.

Vanavond om zeven uur hebben we dan nog het welkomstdiner waar we de avond mee vullen en we waren allemaal al van mening dat we er vroeg in liggen vanavond. Nou ja....behalve Nico dan want die maakt geen contact met de groep en is graag op zijn eigen, maar we noemen hem al Bassie en het geeft wel een leuk komisch tintje in het geheel.

Morgen om 6 uur gaat de wekker om vervolgens om half acht richting de botanische tuinen van Jakarta te gaan. Deze zijn 80 hectare groot en we worden met gids geleidt. Er werd al aangeraden flink deet te smeren want er zijn genoeg muggen daar. Daarna reizen we door naar Bogor waar ik twee nachten zal verblijven en waar er meer dan genoeg op het programma staat ! Tot dan en geniet ondertussen van de eerste foto's, al is het veel armoede wat er te zien is.