Zo daar en daar ben ik weer vanuit Banding vanavond. We hebben het stoffige en warme Jakarta vandaag achter ons gelaten en een flink stuk gereisd en gezien.

Gisteravond hebben we een welkomstdiner gehad met Sam onze reisleider voor Java. Was erg leuk en gezellig en er was heel veel keus bij het buffet. Wel kan ik al melden dat de bapao, loempia's, bami en nasi veel en veel lekkerder smaken als die rommel die wij in Nederland hebben. We hadden ons allen alleen een beetje verkeken op de scherpheid van sommige gerechten, de vlammen komen namelijk letterlijk uit je mond. Zo ging Ralf op de ren voor wat kroepoek om te dempen. Wel is het betalen met geld hier echt een crime. We moesten ons drankje na het eten nog afrekenen en dan wordt er een bon voor je gemaakt door 4 man personeel. Vervolgens moet je uitleggen hoeveel wisselgeld je terug wilt aangezien alles met duizenden gaat en er een tax en serve tarief bij gerekend moet worden. Vaak laat ik maar wat duizenden roepia's zitten want we praten dan over centen die je weg geeft. Maar een hoop hoofdrekenen en nullen aftrekken om te weten wat je betaalt. Na het diner hebben we op het terras van het hotel in de zinderende warmte nog een lekker biertje gedronken en toen was de moed echt op voor ons allemaal. Om half tien lagen we dan ook allemaal te ronken in ons bedje.

En dan is het afwachten hoe je hier slaapt, heb je last van het tijdsverschil en het is hier om half zes donker maar ook om half 's ochtend al weer licht. Nu kan ik melden dat ik een heerlijke nacht heb gehad en als een blok heb geslapen. Zo werd ik vanochtend dan ook om 6 uur uitgerust wakker en helemaal fit. Tijdsverschil heb ik eigenlijk helemaal geen last van omdat je gewoon in het ritme mee gaat.

En dan het ontbijt hier, nou je weet niet wat je meemaakt. Ja kan kiezen uit de complete rijsttafel inclusief rijst of bami, bapao, pannenkoekjes, omeletten, fruit, brood, yoghurt en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben maar meteen in de cultuur opgegaan en wen me eigen gewoon drie keer per dag warm te eten want het is hier de normaalste zaak van de wereld.

Na het ontbijt was het uitchecken en om 8 uur reden we in de bus weg. Allereerst was er nog een klein stukje Jakarta te ontdekken. Zo zijn we naar het Nationaal Monument gereden waar maar liefst op de top 35 kg. puur goud blinkt en aan de overkant prijkt het witte presidentieel paleis. Erg mooi om te zien en als je langs de kant van de weg staat zie je ook echt pas hoeveel verkeer er hier rijdt. Op de foto's kan je goed zien hoeveel brommers vooral. Er worden hier per dag 18.000 brommers verkocht kregen we te horen en dat zie je ook. Alles kan op de brommer, ik heb al hele gezinnen voorbij zien komen, mannen met complete matrassen achterop of eieren en dode kippen achterop. Oversteken is dan ook een sport heb ik vandaag gemerkt. Je moet het het liefst met meerderen doen en gewoon brutaal voorrang nemen. Maar dan nog blijft het moeilijk, en zeker in Jakarta.

Na deze korte stop hebben we onze rit hervat. Overigens hebben we gisteren allemaal 25.000 rupiah gelapt voor water in de bus. Dit is omgerekent 2,5 euro en nu hebben we tot in Bali altijd flesjes water in de bus. Ook moet je 20 euro fooienpot betalen maar dan hoef je de hele reis nergens meer fooien uit te delen. Is erg makkelijk. Ook kwamen de optionele excursies voor java aan bod in de bus. Er wordt je de keus geboden wat je wilt doen. Nu waren we als groep er al heel snel uit dat we voor het totaalpakket gaan en dat houdt dus in dat ik morgenmiddag naar de muziekschool in Anklun ga, daar treden kinderen op en we gaan muziek maken en dansen. Verders komt er nu een diner met wajangpoppen theater bij, ook de Bromo vulkaan van 3000 meter hoogte ga ik beklimmen om een geweldige zonsopgang te kunnen aanschouwen, we gaan naar een kruidenvrouw die ons gaat laten zien waar alle specerijen en kruiden vandaan komen die we kennenen ik ga een Becak tour doen. Dit houdt in dat je in zo'n fietskarretje door de stad heen tourt. Allemaal erg leuk en heb er zin in.

We hebben ongeveer een uur gereden naar Bogor waar de Botanische tuinen liggen. Nu gaat de tijd snel aangezien we elke dag ergens anders in de bus gaan zitten en je dus genoeg aanspraak hebt omdat je steeds iemand anders naast je hebt. Zo heb ik vandaag met Ralf gezeten.

De Botanische tuinen zijn al bijna een eeuw oud en het is werkelijk geweldig mooi. Je komt al aanrijden langs nog een wit paleis waar honderden hertjes voor lopen. Nu blijkt na later van de gids te horen dat Mahatma Gandhi, president Sukarno ooit als dank 6 van deze hertjes cadeau heeft gedaan voor zijn landgoed.............en inmiddels zijn het er meer dan 700 ! In de tuinen wordt je rondgeleidt door een gids en die geeft je een beknopte versie aan wat er in de tuinen te vinden is. Je krijgt een toer van 1,5 uur maar eigenlijk zou je er twee dagen zoet kunnen zijn aangezien het meer dan 80 hectare groot is. Zo heb ik amandelbomen gezien, de nootmuskaatboom, bamboefamilies, gemberplanten, de oudste boom ter wereld, prachtige waterlelies en tot slot zit er ook nog een replica van de kleine Zeemeermin uit Kopenhagen aan het water. Die kwam me wel heel bekend voor !

Ook wordt je de rimboe in geleidt over een pad en kom je uit op een kleine begraafplaats. Hier liggen een stuk of tien graven van Nederlandse belangrijke mensen die in de historie voor de VOC in Indonesie zijn geweest. Helaas allen overleden aan malaria en het zijn dan ook allemaal graven met Nederlandse tekst en namen. Heel mooi om te zien ook. Tot slot van de tour hebben we nog wat groepsfoto's gemaakt bij de oudste boom, maar deze worden allemaal genomen door Ralf die een proffesionele camera bij zich heeft. Ralf is nu al een beetje onze groepsfotograaf en hij probeer iedereen zo onverwacht mogelijk er op te krijgen. Zo ben ik er ook al een paar keer goed opgezet en we hebben allemaal email met elkaar uitgewisseld zodat als we terug zijn in Nederland de foto's met elkaar kunnen delen.

Na de tour kregen we koffie/'thee met uiteraard een stukje spekkoek. Ook was er gelegenheid voor een toiletbezoek al is dat hier soms even neus dichthouden en gewoon doen wat je moet doen. Papier heb je ook niet en dus zelf gewoon steeds meezeulen. Overigens hadden we ook allemaal het idee dat de temperatuur aanzienlijk beter is buiten Jakarta.

Na de tuinen konden we de bus weer in om weer een stuk te gaan rijden. Zo kom je langs alle straat verkoop en soms is het leuk om te zien maar er zijn ook mindere dingen. Zo worden konijnen, hamsters en vogeltjes in kleine kooitjes verkocht voor de maaltijd. Verder vind je ook een hoop cassave, kokosnoten en stinkfruit. Stinkfruit is eigenlijk jackfruit, een vrucht die ontzettend stinkt maar heerlijk zoet is. Wat wel leuk is, is dat als je het nog ruikt als je het gegeten hebt gewoon wat water met de schil ervan moet weken en daar mee moet spoelen, ben je meteen van de geur af.

We hebben misschien een uurtje gereden voordat de volgende stop was voor een lunch. Deze was aan de voet van de berg die we over zouden moeten om in Bandung te komen. Helaas werd de lucht wel heel erg donker en we vreesden voor een flinke bui. Nu is Bogor ook vertaalt de regenstad omdat het nergens anders in Java zoveel regent als daar.Maar eerst hebben we heerlijk gegeten zoals je op defoto's kan terug zien. We kregen eerst een kippensoep die voortreffelijk was, daarna bami, nasi, groenten met garnaaltjes,zoetzure vis en kip en als toetje meloen en papaya. Het smaakte prima en we hebben er een anderhalf uur gezeten omdat we hoorden dat er een file op de berg stond. Het leek de reisleider dan ook beter even rustig aan te doen.

Helaas hield dat wel in dat we dus langer onderweg zouden zijn. En het regende flink dus het zat niet mee. Maar goed, we zijngaan rijden en eenmaal in de bergen begin je aan de Puncak pas,de oude weg die door de bergen op 15000 meter hoogte loopt. Het is een heel veel slingeren en hobbelen maar het uitzicht is verbluffend. Rijstvelden vliegen aan je voorbij, palmbomen in grote getalen en heel veel huisjes met oude mannetjes op een bankje voor de deur. Het leuke is ook, net zoals in de tuinen dat alle jonge kinderen hier meteen beginnen te zwaaienen te roepen naar je alsze je bus of jou aan zien komen. In de tuinen heb ik gewoon meerdere malen op de foto gemoeten met meisjes omdat ze het zo bijzonder vinden. Wij als Nederlanders zijn natuurlijk bijna twee keer zo groot als hun, want de mensen zijn hier heel klein. En wij zijn eigenlijk de toerist maar voor hun een soort attractie. Toch is het pure vriendelijkheid en het maakt niet uithoe vaak ze je tegenkomen, je krijgt altijd een glimlach en een hand.

Na een goede drie uur rijden kwamen we boven op de berg aan bijde theeplantages van Puncak. Hier zijn we gestopt en je mag een kijkje nemen. Nou het is werkelijk een adembenemend moment als je die bus uit komt en daar tussen de heuvelruggen al die mooie heldergroenetheestruiken ziet staan. Allemaal in rijen en keurig geplukt. Mist hangt tussen de bergen en je kijkt weids en voelt je eigen even heel klein. Dit zijn de momenten waarvoor ik deze reis heb gekozen en wat ik meeneemnaar Nederland in mijn herinerringen straks. Ook heb ik overigens nog thee gekocht die op de plantage is verwerkt.

We hebben besloten snel door tegaan en dat was maar goed ook want uiteindelijk moesten we nog 3 uur rijden voordat we in Bandung arriveerden. Nu hebben we vandaag wel een 375 km. afgelegd van de 1700 km. die we in Java gaan doorreizen dus dat is ook wel lekker. Nu was het alleen wel zo dat er momenteel nog een FOX groepreist en precies gelijk op gaatmet ons.En in het hotel waar ik nu zit kan slechts 1 bus tegelijk voor de ingang staan om de koffers uit te laden. En je raadt het al, de anderen waren ons voor. We waren dus om half zeven in Bandung en moesten nog gaan zitten wachten tot dat de andere groep klaar was.

Dat hebben we dus niet gedaan, we hebben besloten de bus verderop te zetten en gewoon een voettochtje te maken naar het hotel. Hier hebben we lekker in de lobby zitten wachten enzoals gebruik wordt je ontvangen met natte doekjes en een lekkere cocktail. Deze keer was het een tamarinde drankje. Binnen no time hadden we onzehotelkamers en pasjes en we zijn alvast naar de kamer gegaan. Helaas duurde het nog wel een tijdje voordat mijn koffer werd bezorgd maar dat gaf niet, we hadden in de bus afgesproken om 8 uur te verzamelen om in de stad te gaan eten.

We hebben vanaf vandaag enkel nog ontbijt en lunch inbegrepen en avondeten gaan wedus zelf verzorgen. Nugeeft Sam wel aan welk restaurant veilig is en welke bar goed is en dus hebben we unaniem besloten buiten de deur in de stad te eten. Dan merk je ook meteen hoe prettig Bandung is vergeleken bijJakarta. Minder druk, lekkere temperatuur en makkelijk begaanbaar.

Eenmaal op het terras zittend bij het restaurant besloot ik maar eens voor de eerste keer de sate te keuren hier. Dus ik vrolijk bestellenmet fried noodles. Ik denk ik zie wel wat ik krijg. En wat denk je, ik heb nog nooit ziets meegemaakt. Een standaard portie sate bestaat uit 10 stokjes en je krijgt een completesteengrill op tafel om nog even je sate'tjes af te grillen. Daarbij krijg ik ook nog een zilveren schaal vol bami met een gebakken ei waar minsten 4 man van konden eten en dus heb ik een heerlijk maal op.Veel te veel maar wat ik niet op kon is naar de zwerfkatten gegaan. En wat denkje dat dit kost inclusief eenbiertje..................maar liefst 6 hele euro's. Dat geeft denk ik aan hoe arm of goedkoop het hier is.

Daarna zijn we nog even de bar in gegaan waar we de Indonesische Adele hebben ontmoet. Er was een live band met een jongen eneen meisje aan het zingen en ze konden allebei echt geweldig goed zingen. Zij deed het repertoire van Adele en hij dat van Maroon 5. Ook Abba kwam nog voorbij en dus hebben we met de meesten onder ons lekker gedanst. Brengt de groep ook meteen nog dichter tot elkaar. Nico hebben we ook nog geprobeert mee te laten doen maar die was meteen weg. En toen was het al weer half 1 en zo zitik nu op de kamer nog even mijn gedachten weg te schrijven.

Zometeen lekker slapen en morgen begint het programma pas om half 11 dus kan rustig aan doen. Even lekker ontbijten, heerlijk zwemmen want het is een prachtig hotel. Het hotel zit boven een winkelcentrum maar op de kamer heb ik zelfs een compleet keukenblok. Er is alleen een nadeel, er ligt een mega moskee naast het hotel en om de zoveel uur gaande minaretten af voor het gebed. Dat hoor je hier nogal luid en duidelijk.

Vergeet ik bijna nog te vertellen dat ik vandaag de eerste tjiktaks heb gezien,de kleine salamandertjes die zich op de plafonds en muren van kamers vestigen. Hele leuke kleine beestjes maar razendsnel. Toch moet je ze met rust laten en ze gewoon laten zitten want ze eten al het ongedierte en insecten opdat eventueel in je kamer zit. Nu zaten deze op een buitentoilet dus ik heb ze nog niet op de kamer gehad. Heb overigens in de tuinen ook een spin gezien zo groot als mijn hand, diezijn wat minder leuk.

Nu ga ik nog even opgoogle zoeken want de theeplantage waar ik ben geweest is ook een boek over geschreven genaamd : de heren van de thee, dat vind ik wel even interessant.

En voor nu zeg ik, selamat tidang ! Het gaat goed met me en ik geniet met volle teugen, morgenweer meer nieuws vanuit het mooieIndonesie !