En hier dan een verslagje van 2 dagen tegelijk. Gisteren aangekomen in het laatste resort en het is hier zo mooi dat ik gisteravond maar heb besloten om niet meer te gaan schrijven maar gewoon lekker te genieten van de zee en het strand,

Toch gaan we eerst een stukje terug naar gisterochtend. De dag begon niet zo heel vroeg want we hoefden pas op 8 uur bij het ontbijt te zijn. Daar hebben we lekker ontbeten en we hadden wederom een jarige in ons midden. De 66-jarige Nico was jarig en we hebben dan ook voor hem gezongen en we hebben hem een mooie dikke buddha cadeau gedaan. De man was er hartstikke blij mee en hij is het niet zo gewend om in de belangstelling te staan dus dat was des te leuker.

Na het ontbijt de bus weer in om de laatste bezienswaardigheden te bezoeken en de laatste kilometers af te reizen. Zo was de eerste stop een Balinese dansshow. We hadden VIP plaatsen en zaten dus tweede rij voor het podium en het stuk wordt dan ook opgevoerd in een offertempel. Het begon heel leuk met een dansende leeuw en een aap maar al snel werd het een beetje poppenkastachtig. De kostuums waren allemaal wel mooi gemaakt en zagen er bijzonder uit maar het acteren op zich leek een beetje kinderlijk. Nu waren er ook een aantal Balinese scholen op schoolreisje dus misschien had dit hier mee te maken. Ergens halverwege kwamen er nog wel twee prachtige Balinese danseressen ten toneel en het was sierlijk en statig om te zien hoe fijntjes en precies ze hun dans uitvoeren.

Na de show was het meteen tijd om door te gaan richting Celuk. Celuk is het zilverdorp van Bali en je vindt er dan ook weinig anders. Langs de smalle wegen die je berijdt vind je winkeltje na winkeltje en wij zijn bij een atelier gestopt waar je kon zien hoe het allemaal wordt gemaakt, gepolijst en geslepen. Wel mooi om te zien hoeveel handwerk hier nog in zit. Daarna konden we nog wat kopen maar de prijzen zijn niet misselijk en dus is dat maar overgeslagen.

Vanuit de zilverplaats Celuk zijn we direct doorgereden richting Mas, het houtsnijdorp. Zodra je Mas in gaat verschijnen er honderden meters open winkel waarin levensgrote houten beelden voor de verkoop staan. Werkelijk prachtig om te zien. Wij stopten bij een atelier iets verderop waar je de mensen gewoon aan het werk ziet. Fascinerend om te zien hoe ze van een ruw stuk een ware creatie weten te vormen. Er is dan ook een grote winkel naast waar je natuurlijk kan kopen maar wat wel bleek was dat de prijzen 4 x zo duur zijn dan in de plaatselijke winkeltjes.

Er was na het houtsnijatelier een optie om eerst te eten en daarna naar het tempelcomplex met de heilige bronnen te gaan of andersom. Als we eerst de tempel zouden doen zouden we sneller op de laatste plek van bestemming zijn en dat leek ons dus het beste.

Wij dus richting het tempelcomplex en eenmaal daar aangekomen was het een drukte van jewelste. Het bleek een speciale offerdag te zijn waardoor de lokale bevolking vanuit heel Bali naar de tempel was gekomen. Iedereen gaat in het wit gekleed en een sarong is dan ook verplicht als je de tempel in wilt. Wij dus met de hele groep omgekleed en dat leverde als eindresultaat een hele leuke foto op. Kreeg zelfs nog complimenten van een oud vrouwtje dat het me zo goed stond.

Nu is het zo dat als je programma's als Erica op Reis of Op zoek naar Geluk hebt gezien, je deze bronnen direct herkent. Het is de bedoeling dat je in het water gaat , je hoofd onder één van de fonteinen houdt en daarbij je lasten wegspoelt. Ook zou het water een heilige, helende werking hebben. Dit had ik uiteraard dan ook wel willen doen mits het nu zo was dat er een driehonderd man voor mij waren. Omdat het een offerdag was, was het ook daar heel druk en dus heb ik het maar overgeslagen.

Maar de tempel heeft meer te bieden dan enkel het heilige water. Prachtige beelden en versieringen maken het compleet en we hebben het geluk gehad dat we een ceremonie mee konden beleven wat ik op zich heel bijzonder vond. Je ziet de zegeningen, het gebed en de offers en het maakt het allemaal compleet.

Na de tempel was het dan tijd om te gaan eten. Dit was een behoorlijk classy restaurant en we kregen dan ook gegrilde kip. Het was een smakelijk maaltijd, maar stiekem haaden we toch allemaal heel erg de behoefte om door te gaan zodat we op de eindbestemming zouden komen.

Toch was dit nog een anderhalf uur rijden en uiteindelijk om half vijf kwamen we dan toch aan in het Puri Saron hotel in Seminyak. Een luxe hotel met een prachtig zwembad en een nog mooier strand erachter. Het eerste wat ik dan ook heb gedaan is, slippers uit en de zee in. Een heerlijk gevoel na een reis van 2000 km. Wetende dat je hier nog een paar dagen blijft en niet meer bus in en uit hoeft.

Gisteravond hebben we heerlijk gegeten op het dak van een restaurant van waar je uitkeek op de zee. We hebben daarna nog even wat op het strand gedronken in een zitzak en toen was het mooi geweest.

Nu een heerlijke nacht verder is het vandaag genieten. Ik duik zo de zee in en kom vanochtend niet meer van het strand vandaan. Vanmiddag gaan we even met een paar man de stad verkennen en kijken wat er allemaal is om vanavond in een leuk barretje te kunnen eten.

Overigens hebben we het voetbal ook gekeken en het was natuurlijk teleurstellend maar we hebben ons best gedaan in oranje tenue hier in Indonesie.