Hello !!!! Here is youre reporter from Copenhagen again ! Ik ga vandaag even een beetje smokkelen en meteen voor dit hele weekend het verslag schrijven. Morgen heeft niet zoveel meer te betekenen en daarom sluit ik het meteen bij dit verhaal in. Maar eerst naar vandaag !

Zo begon vanochtend erg somber, koud en bewolkt. Een ander Kopenhagen dan dat ik tot nu toe had meegemaakt. Eerst dus maar eens lekker ontbeten en tegen een uur of tien de straat op. Mijn plan was om eerst voor de laatste keer richting de Stroget te gaan omdat de meeste winkel dus op zatermiddag blijken te sluiten. Ik kan overigens nu melden dat daar weinig van te merken is en er handjevol zaken hun deuren sluit. Maar goed, de Stroget dus. Ik was nog niet halverwege of er barstte hier een wolkbreuk los. Het water gutste letterlijk over de straten. Ik heb dus maar snel onderdak gezocht in een warenhuis. Dit warenhuis heet Illum en is vergelijkbaar met een Harrods of la Fayette. Alle dure merken zijn vertegenwoordigd en er is ook een complete Hamley's speelgoedafdeling. Leuk om te zien maar raak niet teveel aan.

Zo plots als het hier dus pijpenstelen kan regenen, zo snel kan het ook weer over zijn. Nog geen halfuur later scheen de zon en was het stralend weer. Daar loop je dan in je winterjas te zweten. Maar goed, eerst maar door met de aankopen doen. Zo kwam ik in een hele grote boekenwinkel terecht wat een beetje weg heeft van de Slegte bij ons. Allerlei nieuwe maar ook 2dehands boeken zijn te koop. Ik heb nog een leuk boek op de kop kunnen tikken ook !

Omdat het tegen etenstijd liep heb ik maar meteen een sandwich gekocht en een lekkere beker chaithee wat weer overheerlijk smaakte. Ben daarna eerst maar terug gelopen naar het hotel om mijn jas om te wisselen voor wat luchtigers en mijn aankopen te dumpen.

Daarna kon ik beginnen aan de werkelijke planning die ik voor vandaag in gedachten had. Eerst richting Frederiksberg dus om het slot en het park te bezoeken. Allereerst moest ik met de metro die kant op want de wijk ligt praktisch buiten Kopenhagen en is dus niet te lopen. Eenmaal daar uit de metro stappende bleek het nog een hele fikse wandeling naar het park. Ik denk zeker drie kwartier lopen en een kilometer of drie. Je moet er dus wel wat voor over hebben om het te zien. Maar heb het park bereikt en ik dus op mijn gemak er door heen gewandeld. Nou kan ik concluderen dat je het voor het slot niet hoeft te doen, dat stelt weinig voor en heeft weinig weg van een slot, maar meer van een goed onderhouden herenhuis. Maar het park is na ontdekking wel de moeite waard !

Zo kan je aan de zuidkant van het park de dierentuin zien liggen en krijg je gratis zicht op de olifanten en hun verblijf. Ook is de natuur in het park heel erg mooi en er lopen erg veel dieren. Zo heb je een zwaneneiland, een hoop eenden en vogels.......maar het leukste van allemaal.........eekhoorntjes !!!!!!!!!!! Je ziet er genoeg zitten en ze zijn totaal niet bang. Erg leuk om te zien. Ook kwam ik langs een boom die helemaal vol hing met cadeautjes, gehandwerkte dingetjes en weet ik het allemaal wat nog meer. Ik heb wat onderzoek verricht en het blijkt dus dat als je een baby hebt gekregen of iemand in je familie, dan breng je wat naar die boom en hangt het erin voor geluk. Een soort van wensboom. Heel apart en leuk om te zien !

Wel gelden er ook nog even wat speciale regels in het park die overal hangen, zo mag je onder geen enkele reden op het gras lopen en bbq-en in het park is ten strengste verboden. Dit is schijnbaar nogal een dingetje onder de Denen !haha

Toen ik het park wel gezien had heb ik mijn weg terug naar het metrostation ingezet. Ik kwam nog langs een plaatselijke rommelmarkt maar daar was weinig bijzonders te beleven. Na een heel stuk lopen kwam ik dan ook weer bij de metro en kon ik door reizen naar mijn volgende bestemming. Ik moest richting Norreport om naar de begraafplaats te komen.

Norreport is zeg maar een beetje het Kanaleneiland van Utrecht, de mulitcultibuurt van Kopenhagen. Daarom heb ik de sightseeing tour door alle straatjes met cafe's maar laten zitten want het stelde weinig voor. Ik ben dus in één rechte lijn richting kerkhof gegaan en dat is wederom een 2,5 km lopen. Als je er dan eenmaal bij staat is het wel een hele mooie,oude begraafplaats om te zien. Wat een beetje jammer was, was dat de plaatselijke scouting een puzzeltocht over graven had georganiseerd en je dus onder de voet werd gelopen door kinderen, maar goed ik was er. De uiteindelijke reden waarom ik de begraafplaats wou zien was natuurlijk om het bijzondere graf van Hans Christian Andersen te zien maar dat bleek mijn puzzeltocht te worden. Het was een behoorlijke zoektocht om deze te vinden. Ondertussen kwam ik wel heel veel andere mooie graven tegen waaronder die van Sophie Dahl. Weet niet precies wie het is maar de naam is me wel bekend en hier in de winkelstraat zitten nog verschillende winkels van haar met Deens servies en beddengoed.

Uiteindelijk heb ik het graf dan toch gevonden ! Maar zo sprookjesachtig als het wordt beschreven, zo gewoon is het. Een grote marmeren zuil met wat viooltjes ervoor. Maar al met al wel bijzonder om toch een graf uit 1870 te bewonderen waar zo'n groots man ligt. Ik heb nog een tijdje over de begraafplaats gelopen en wat mooie graven op de foto gezet en ben toen weer richting metro gegaan. Ondertussen ben ik nog bijna aangereden door een fietser !

Fietsen is in Kopenhagen overigens helemaal hip. Overal en dan ook echt overal staan bossen fietsen en mensen fietsen hier meer dan dat ze lopen. Ze nemen ze ook het liefst overal mee naar toe en ik heb zelfs van de week al mensen gezien die ze de winkel innemen. Er zijn zowiezo meer fietsen te zien hier dan in Amsterdam. En dan vooral de bakfiets en de fietstaxi zijn populair.

Op mijn weg terug richting metro kwam ik nog over een brug dat boven het Norreportmeer ligt. Het meer is wederom net zoals de rest van al het watergebied in Kopenhagen kristalhelder en je kijkt dan ook zo op de bodem. Ook had de scouting zich daar verzameld en die was gezellig aan de waterkant aan het kanoeën. Ook was er op de brug nog een straatartiest aan het zingen wat niet verkeerd klonk. Op mijn terugweg kwam ik ook bij toeval eigenlijk nog bij de botanische tuinen uit. Een groot park waarin erg mooie natuur is aangelegd en een enorm glazen tuinhuis te vinden is. In dit park heb ik nog even een kleine pauze gehouden en genoten van het zonnetje. Ben het even doorgelopen en dat leverde ook weer wat mooie natuurplaatjes op.

Weer terug bij de metro ben ik even naar het hotel teruggegaan voor een plaspauze en ben nogmaals richting Stroget gegaan. Ik moest toch nog eten en dan is dat de makkelijkste plek om iets te bemachtigen. Daar kwam ik dan ook snel tot de ontdekking dat er weinig winkels sluiten op zaterdagmiddag en dus ben ik nog maar een keer wat in en uit gaan lopen. Ik heb vanavond maar bij de Mac Donalds gegeten want had geen zin om moeilijk te doen. Daarbij had ik nog kronen op te maken en dus kwam dat mooi uit. Na het eten had ik nog een aantal kronen over die ik netjes heb verdeeld over de souvenierwinkels en het echte kleine geld heb ik maar aan de straatartiesten geschonken. Zo was er nu een chinese vioolspeelster die het Time to Say Goodbye dertig keer achter elkaar bleef opvoeren, een ballonnenblazer, een panfluitband met indianen ( waar tref je ze niet ? ) en een vliegeraar. Zo heb ik me eigen nog een uurtje kostelijk vermaakt en toen zeiden mijn voeten toch echt dat ik rust moest gaan nemen.

En nu zit ik hier weer op de kamer te schrijven. Helaas wel voor de laatste keer want morgen stelt niet veel meer voor. Het wordt morgen uitslapen, ontbijten, uitchecken in het hotel, naar het vliegveld reizen, inchecken, eind van de middag terugvliegen en dan ben ik morgenavond weer terug in het land. Daarom voeg ik de verslagen maar samen.

Het is altijd wel weer een lekker gevoel om te weten dat je naar huis gaat, maar aan de andere kant ga ik alles ook heel erg missen. Het is een bijzondere week geworden die mijn leven heeft verrijkt en mij weer een wijzer mens heeft gemaakt. Tallinn heeft daar zeker een heel groot aandeel in, Helsinki een kleiner, maar Kopenhagen heeft me ook echt verrast. De vriendelijke bevolking die zeer gastvrij en behulpzaam is, de zilte zeelucht die je overal ruikt, het lekkere eten, de beklimmingen boven Kopenhagen, Tivoli met zijn frivole uiterlijk en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik zal nog lang terug denken aan dit geweldige avontuur en ik wil jullie allemaal bedanken voor het meeleven, lezen en reageren ! Misschien is het voor jullie leuk om te lezen en het te ervaren of je hier zelf was, van mijn kant uit is het nog veel leuker om te lezen dat mensen het leuk vinden en waarderen wat je doet en hoe goed het gevoel overkomt.

Kortom, ik zeg tot over een zes weken want dan staat de klapper van dit jaar op de planning. 3 weken Indonesië wachten op mij en ik ga wederom weer proberen om de belevenissen te bundelen tot reisverslagen. Ik ben er klaar voor en sluit voor nu Tallinn-Helsinki-Kopenhagen af. Bedankt allemaal !