En toen was het al weer dag 3 in het mooie Tallinn. Wat gaat de tijd toch snel als je het leuk en naar je zin hebt. Ik werd vanochtend dan ook pas om half negen wakker ( voor Nederlandse tijd was het dus half acht ) en ik dus even lekker uitgeslapen. Even rustig aan gedaan en lekker op mijn gemakje ontbeten. Buiten was het helaas slechter dan andere dagen. Het heeft vannacht gesneeuwd en dus is alles nog een beetje wit, gelukkig was het wel weer droog maar waterkoud met een gure zeewind.

Om tien uur ben ik dan ook weer uit het hotel vertrokken om mij op mijn voorgenomen plannen te gaan richten. Ik had gister al het idee om met de bus richting Pirita te gaan reizen. Om dit te doen moest ik dan ook eerst door de stad richting Viru lopen. Viru is zeg maar de samenkomst van buslijnen en ik had al duidelijk gelezen dat ik lijn 34A moest hebben. Maar zonder buskaartje kwam ik niet ver. Nou staan hier op iedere hoek van de straat R-kiosken en ik had al gelezen dat ik ze daar kon kopen. Wat ze er alleen niet bijvertellen is dat de R-kioskmedewerkster Margot geen woord Engels kan en je er dus maar een draai aan moet geven. Ik heb uiteindelijk een buskaart voor 24 uur gekocht voor 3 euro en ze brabbelde er nog een heel verhaal bij, maar ik heb er weinig van begrepen.

Op naar de bussen dus. Dat was op zich een makkie, de terminal had ik zo gevonden en kon binnen enkele minuten bus 34A instappen. Maar wat gaat er een wereld voor je open als je een bus in Tallinn instapt. Dan is Nederland toch wel heel erg met zijn tijd mee gegaan. Het lijkt net of heel Europa zijn oude,afgedankte stadsbussen aan Estland cadeau heeft gedaan want de bussen zijn echt ouderwets. Alles rammelt en hangt aan draadjes aan elkaar, bekleding van stoelen is door en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar het rijdt en je komt waar je wilt dus voor de rest geen kritiek erover.

Dan het volgende probleem wat ik moest tackelen, welke halte moest ik eruit om bij de Botanische tuinen te komen en waar kon ik zien bij welke halte we stoppen. Nou gelukkig bood de reisgids al snel het antwoord dat ik bij halte Kloosterinum tee eruit moest en op een gammel digitaal bord kon ik iedere keer zien welke halte we naderden. Dat was dus een kwestie van goed opletten en dan zou het goed komen. Tot dat we halverwege de rit opeens werden geboden te stoppen door de politie en deze de bus in kwam.........

Je wordt verzocht je buskaartje te tonen en dat deed ik dan ook gehoorzaam. Helaas was dat niet genoeg en werdt mijn paspoort ook gevraagd en ik kreeg al een zure blik naar me toe. Ik moest mee naar achteren komen en daar ging meneer de agent mij keurig voordoen dat ik mijn kaartje wel door de stempelautomaat moet halen om er een datum op te krijgen. Anders zou het niet geldig zijn. Gelukkig had hij begrip voor mij als plaatselijke toerist en ik kreeg opeens begrip voor Margot, want dat had ze me proberen duidelijk te maken tijdens de verkoop van het buskaartje.

Maar goed.....de rit kon dus verder en al snel zie je dat je echt de bossen in gaat. Na ongeveer een halfuur rijden kwam mijn halte aan de beurt en kon ik eruit. Daar sta je dan aan de kant van een weg in de middle of nowwhere met aan beide kanten alleen maar een groot bos vol dennenbomen. Gelukkig zal ik al snel een bordje waarop stond welke kant ik op moest voor de tuinen en zo kwam ik op de plaats van bestemming aan.Tussen de bomen door zie je de tvmast van Estland verschijnen die vandaag zwaar in de wolken is gehuld door het weer.

Ik doorgelopen en je komt eerst door een heel stuk natuur aan vol aangelegde stukken tuin, alleen omdat de winter hier nog in volle gang is, is alles nog kaal en dus valt er weinig te zien. Eenmaal een grote houten trap te hebben beklommen zag ik vanaf een heuvel een groot glazen gebouw liggen. Dat waren dus de botanische tuinen. Ik moet zeggen dat mijn eerste gedachte toen ik het zag nou niet geweldig was. Had er eigenlijk iets meer van verwacht. Maar goed, ik naar binnen en in de aankomsthal wordt je al verrast. Er staat een meterhoge palmboom en bananenboom in de hal. Dan heb je aan beide kanten van het gebouw een glazen ruimte waar de tuinen liggen en dus besloot ik eerst rechts te kiezen.

Het is wel mooi om te zien hoeveel verschillende soorten orchideeën ze hier hebben, ik denk dat het al snel 50 soorten zullen zijn. Verders zie je er allerlei verschillende soorten cactussen, japanse pijnbomen, varens en ga zo maar door. Ook hebben ze wat exotische vogels zitten en wat schilpadden. Misschien dat de foto's meer zeggen dan dat ik het hier beschrijf.

De Botanische tuinen zijn wel relatief klein en je bent er dan ook in een twintig minuten wel door heen. Ik besloot dus ook maar weer terug te gaan en al snel liep ik weer langs de weg in het bos. Ik ben gaan terug gaan lopen langs de weg tot dat ik uit kwam bij de begraafplaats van Tallinn. Deze had ik al vanuit de bus gezien en ik kan er niks aan doen, maar ik ben altijd zo'n morbide persoon die van elk land de tradities rondom begraven wil zien. En ik moet zeggen.....in Estland is het redelijk fraai te noemen. Je hebt wel gewoon graven, maar ze worden alleen gewoon gegraven waar er plek is. Zo kan je tussen twee bomen liggen, aan de rand van een rivier of zelfs gewoon langs het fietspad. Het is overigens wel een hele mooie begraafplaats in een prachtig bos.

Voor de begraafplaats zit dan ook weer een bushalte en daar moest ik een kwartiertje wachten tot de bus weer zou komen. Eenmaal weer in de bus zittende ben ik terug gaan reizen naar de halte Pirita tee omdat daar het nonnenklooster ligt. Als ik dan toch op de terugweg ben kon ik dat er ook nog wel even bijpakken.

Bij Pirita staande zie je een enorme voorgevel met wat ruines erachter die nog het skelet vormen van wat ooit een klooster was. Voor de ruines ligt een grote begraafplaats en normaal gesproken mag je de ruines ook bezoeken. Helaas was het nu dicht voor restauratiewerkzaamheden maar van buiten het hek zie je het ook al aardig hoor. Er zit ook nog een nieuw nonnenklooster naast maar daar is weinig te beleven. Ook loopt de Pirita rivier langs het klooster waar ik nog even langs ben gelopen en daarna ben ik maar weer de bushalte gaan opzoeken om helemaal terug te reizen naar Viru. Het oorspronkelijke plan was om ook nog het strand te bezoeken en het Kesklin park maar dit al vanuit de bus te hebben gezien vond ik het niet dusdanig bijzonder om er speciaal voor te stoppen.

Toen ik weer terug in de stad was in Viru heb ik even een broodje gegeten en het schoot me te binnen dat ik nog een bezoekje wou brengen aan de steegjes die langs de stadsmuren lopen. Met dit in mijn achterhoofd dus op pad gegaan en daar naar toe gelopen. Dit was dan ook een succes ! Het is geweldig om in al die kleine straatjes vol keien rond te zwerven en om onder de kleine tunneltjes en doorgangetjes door te lopen. Ook was er de mogelijkheid om de stadsmuur te betreden en er boven op te kunnen lopen. Nou zou ik Mark niet zijn als ik dat niet gedaan had en zo gezegd, zo gedaan. ik 3 euro neergelegd voor een kaartje en via een gammele ijzeren wenteltrap ga je het eerste stuk toren in. Dan moet je je eigen door een stenen trappen gedeeltje hijsen dat helemaal scheef loopt en behoorlijk nauw is. Het deed me erg denken aan de beklimming van de Sint Pieter toren in Rome op het Vaticaan. Eenmaal in de toren kan je naar buiten en over de houten balustrades lopen waar je een prachtig uitzicht over de stad hebt. Na deze te hebben uitgelopen ben ik de toren weer in gegaan en ontdekte dat er nog een klein trapje was naar de zolderkamer van de toren. Ik me eigen dus wederom door een stenen gat gehezen en ik kwam in een houten kamer uit. Hier kan je door de ramen nog verder over de stad heen kijken en het is zeker de moeite waard.

Toen ik het allemaal weer had gezien heb ik de hele tocht weer naar beneden gemaakt en ben ik verder gaan lopen door de steegjes. Zo kwam ik al snel uit bij het Katharina klooster waar je een kijkje in kan nemen. Het is eigenlijk gewoon een heel oud gebouw waar geen non te vinden is maar het is wel leuk om te zien. Ook zit iets verderop het house of the Blackhearts maar dit is normaal al niet te bezoeken en dus kan je alleen de buitenkant bekijken.

Op dat punt vond ik het wel even goed en was ik door en door koud en dus besloten terug te gaan naar het hotel. Hier heb ik even een kop thee gedronken en ben weer op temperatuur gekomen. Ook nog even de voetjes gestrekt en zo kon ik aan het eind van de middag weer helemaal fit op pad om mijn avondmaal te halen.

Ik had vanavond geen zin om in de stad te eten en dus heb ik sushi meegenomen in een sushibar. In de supermarkt scoorde ik nog een smorrebrod met kaas,ham en ananas en nog een lekkere salade. Als toetje had ik een panacotta en ik heb nog wat leuks gevonden. Ze heten Karums en het zijn kleine blokjes cheesecake in verschillende smaken. de bevolking hier slaat ze in met bossen en ze kosten maar 20 eurocent. En het smaakt nog ook !

Voor vanavond heb ik nog een lekker zakje limoen-chili chips van Lays en een lekker bakje vers gesneden fruit. Zo kom ik de avond ook prima door hoor ! Voor de rest zal het een rustig avondje worden en morgen wordt het denk ik de dag van souveniershoppen. Ik heb nog niet veel in de winkels rond gehangen en ben dan ook van plan dat morgen te gaan doen. Helaas is het dan al weer het laatste dagje hier in deze prachtige stad.

Ik heb overigens de dag wat korte opnamen gemaakt en deze verwerkt tot youtube video, ik laadt hem op de blog op. Af en toe draait het beeld wel maar dan heb je toch een kleine impressie van hoe het hier real life is ! Ook staan er weer een stuk of twintig nieuwe foto's in de Tallinn map dus veel kijkplezier !