Hallo allemaal,

Daar zijn we weer met update nummer 2. Het weer valt vandaag erg mee hier want ze hadden maar liefst 30 mm neerslag voorspelt en er is amper wat gevallen. Ook de wind is minder krachtig dan gisteren en al met al is het nog prima te doen.

Vanochtend werd ik om 6 uur wakker, dan zal je denken wat vroeg....ja dat vond ik ook. Maar het is in Nederland dan natuurlijk al 8 uur en dus is het voor mijn doen vrij normaal. De nachten hier zijn ook gewoon raar, tot een uur of 11 blijft het gewoon net zo licht als overdag en dan van 11 tot 3 of zo valt er een hele lichte schemering. Echt donker wordt het niet en dus moet je er even aan wennen. Ook het douchen en gebruik van water is wennen. Onder de douche verspreidt zich een lucht van rotte eieren en eerst dacht ik nog dat het het doucheputje was....maar, het is de geur van het water. Het kan geen kwaad en is niet schadelijk maar door de vulkanische bodem van dit land heeft het water een klein zwavelgehalte in zich. Dat verklaart een hele hoop.

Het ontbijt was prima te doen, zeer simpel en gewoon erg basic maar je doet het er prima mee. Ook meteen even het Ijslandse desembrood geproeft en dat was zeker niet slecht te verteren. Na het ontbijt natuurlijk meteen naar de receptie gegaan om te vragen hoe het zat met de excursie voor de walvisvaart. Na wat telefoontjes was duidelijk dat het allemaal door ging en ik kon zelfs nog mee op de ochtendtour als ik wou. Natuurlijk ja gezegd en zo kon ik drie kwartier later instappen in een rood busje waarmee ik naar de haven werd gebracht. In de bus werd me al heel duidelijk gemaakt dat het een zware vaart zou gaan worden gezien de hoge golven en dat ik bij het aankomstpunt meteen een zeeziekte pilletje in moest nemen die ik van hun zou krijgen.

En zo gezegd, zo gedaan, met pilletje op aan boord en naar het bovenste dek geklommen zodat ik goed zicht had. Maar wat een koude wind op die boot. Toch vond ik het niet zo erg want ik moest het er maar voor over hebben. Eenmaal wegvarende van de haven kom je eerst langs de inmens grote berg met sneeuwtoppen genaamd : Esja. Dit is de bekendste berg die veel voorkomt in volksverhalen over elven, trollen en vikingen. Trollen zijn overigens zowiezo hier eigenlijk erg belangrijk want je komt ze overal tegen in winkels en gebouwen, maar dat terzijde. Na Esja gepasseerd te zijn, zie je een aantal werkende vulkanen liggen waar de zwarte rook uit de kraters opstijgt. Een machtig gezicht om te zien, maar ondertussen moet je je eigen goed vasthouden want de boot deinst heen en weer als een malle. Naar mate de vaart naar het walvissengebied vordert wordt de rit ook steeds wilder en op een gegeven moment slaan we bijna met de hele boot om. Kortom, de 'rough ride' zoals de Ijslanders hem noemen is absoluut niet overdreven.

Eenmaal in het walvissengebied zien we al snel een groep 'poisses' voor de boot opduiken. Je ziet iederen keer om de zoveel meter een rug boven het water uit komen en dan weer zakken. Een 'poise' is overigens een kleinere walvis die net tussen een dolfijn en walvis in zit. Op een gegeven moment zwom er één naast de boot en kon ik hem heel duidelijk zien. Deze kleinere walvis was niet bang van de boot en we hebben er achter elkaar twaalf kunnen waarnemen. Maar we wilden als toerist natuurlijk ook het echte werk weleens zien en dus de grote exemplaren opzoeken. Nu is het wel zo dat des te verder je de oceaan opvaart, des te wilder het wordt en dus was dit ook het geval. Snijdende koude wind gaat overal doorheen en je wordt alle kanten opgeschud. Heb menig geen met een kotszakje voorbij zien lopen.

Ze leggen je op de boot uit dat je volgens een kloksysteem moet kijken, als ze roepen: 12 uur, kijk je recht voor uit omdat de 12 uur voor je bevindt, zo werkt het met alle cijfers en verders vragen ze je te gaan wijzen als je iets denkt te zien. Ook zijn walvissen goed te herkennen aan de grote groepen lokvogels die boven het water hangen. We hebben dus een uur lang rondgevaren zonder maar een walvis te zien en op iedere groep vogels die we zagen zijn we afgevaren. Iedereen had de hoop al opgegeven en we begonnen aan onze terugweg. Na een 10 minuten weer onderweg te zijn werd er opeens keihard geroepen...en ja hoor..... een reusachtige walvis dook vlak voor de boot langs. En opeens kwamen ze overal vandaan. De ene dook met een golf mee, de ander spuitte een flinke lading stoom boven water en de ander liet zijn prachtige rug weer eens zien. Als je dit meemaakt bekruipt je zo'n apart gevoel. Dit is zulke onvervalste en echte natuur dat je er gewoon tranen van in je ogen krijgt. Dobberend te midden op de Atlantische oceaan sta je gewoon in contact met één van de grootste zoogdieren ter wereld. Het bleken er maar liefst vier te zijn en zo hebben we ze heel wat keren kunnen zien. Het duurt wel even met tussenpozen want als ze duiken zijn ze zo tien minuten onder, maar als ze weer boven komen maakt het alles goed.

Helaas werden ze op een gegeven moment bang van de boot en zat ook onze tijd er op dus moesten we terugvaren naar de haven. Ik heb slechts één foto kunnen maken van ze omdat het gewoon heel moeilijk is het te doen. Ten eerste slinger je alle kanten op en ten tweede zijn de walvissen heel snel weer onder water. Toch ben ik erg trots op de foto en ik kan met recht zeggen dat dit tot nu toe de mooiste vakantieherinnering is die ik heb.

Eenmaal weer op de kade moest ik teruglopen naar het hotel, maar dat was gelukkig niet ver en daar heb ik dan ook even rustig wat gegeten en gedronken. Daarna weer op pad gegaan want er was nog genoeg te ontdekken.Althans dat dacht ik....na nog een keer bijna heel reykjavik te zijn doorgelopen kwam ik tot de ontdekking dat ik toch wel zo goed als alles gister al had gezien. Het is natuurlijk ook allemaal niet zo heel groot hier en je hebt slechts één grote straat. Ik kon het ook niet warm krijgen na de boottocht en mijn schouder begon een beetje te vervelen ( maar hé wat wil je, na 2 zulke dagen zonder ook maar een pijnstillertje te slikken ) en dus besloot ik maar weer even het hotel op te zoeken en even een uurtje te gaan liggen.

Dat gedaan en ik was meteen weer een heel stuk opgeknapt. Nu was het hier bijna zes uur en ik begon toch wel weer een beetje trek te krijgen in mijn avondeten en dus ben ik op pad gegaan om wat te eten. Gisteren was ik in een straat hierachter het hotel al een zaakje tegengekomen waar een heerlijk aroma naar buiten kwam. Het was een restaurantje dat traditionele noodlesoep maakt. Aangezien ik in één slag verkouden ben geworden van de boot en nog steeds de kou in mijn lijf had leek me een beetje soep helemaal niet verkeerd. Dus ik naar binnen en besteld. Duur is het niet want voor 6 euro heb je een grote bak eten ( zie foto ). En lekker dat het was !!!! Ik heb echt zitten genieten. Ook na de maaltijd meteen weer helemaal warm en op en top. Net nog even naar de supermarkt doorgelopen om nog wat flesjes water te halen want ik moet natuurlijk wel genoeg blijven drinken.

En eigenlijk vindt ik het voor vanavond wel goed, nog eventjes lekker bijkomen van een geweldige dag vol fantastische hoogtepunten. Iets wat ik nooit van mijn leven meer zal vergeten. Ook heb ik net nog even bij de receptie overlegt over het excursieprogramma voor morgen en dat is inmiddels allemaal geregeld. Morgen ga ik naar de nog enige en grootste actiefe warmwatergeiser op het eiland. Deze ligt aan de voet van een gletsjer en dus slaan we twee vliegen in één klap. Wel kost dit natuurlijk wat tijd aan reizen en dus zal morgen daar merendeel van de dag aan gewijd zijn, maar dat geeft niks.

Ik wens iedereen een hele goede vrijdag ( lekker dubbelzinnig ) en tot slot nog een paar foto's van in ieder geval mijn enige goede walvisfoto en mijn heerlijke maaltijd.