Velkomin ! ( zoals ze hier In Ijsland zeggen )

En hier dan al weer de laatste van deze trip. Vannacht wordt ik weer opgepikt door de busdienst en vertrek ik weer richting vliegveld om morgenochtend om 8 uur al weer op weg te gaan naar het warme Nederland. Met pijn in mijn hart neem ik toch weer afscheid van deze bestemming omdat Ijsland wel in mijn hart zit. Een geweldige bevolking die vriendelijkheid hoog in het vaandel heeft staan en een land met ongerepte natuur die je nog op weinig plekken ter wereld vindt.

Gisteren was ik overigens nog vergeten te melden dat ik wederom het Russische echtpaar van dag 1 tegenkwam. Ze zitten in de excursiegroep waaraan ik deelneem en dus was het leuk om opeens naast elkaar op de boot te staan ! Ook nog een leuk weetje mocht je ooit in de positie van onderkoeling komen, ik kreeg op de boot gemberthee. Dat houdt je van binnen warm, gember is een natuurlijke warmtegeleider in het lichaam. Ook kreeg ik een soort van pasta van chili en gember op mijn gezicht gesmeerd die tegen de schrale zeewind moest helpen. Dus mensen, als je het koud hebt allemaal gember gebruiken.

En dan vanochtend, ik werd wakker om 7 uur, zowaar een uurtje later. Het heeft de hele nacht geregend maar vanochtend scheen de zon heerlijk en het was een graad of zeven. Niet te koud en niet te warm, eigenlijk wel lekker. Eerst rustig op mijn gemakje een douche genomen en even lekker ontbeten beneden. Ik kon vanochtend lekker rustig bijkomen omdat ik pas om 12 uur weer op pad moest. Dat was op zich wel prettig aangezien ik behoorlijke vermoeide voeten, zure kuiten en een blauwe heup heb van al het lopen, je verklampt vasthouden op een boot en heuvels beklimmen. Nou is dit absoluut geen klagen hoor want heb het er zeker voor over en vindt het ook helemaal niet erg. Zie het maar als een extra souveniertje.

Om kwart voor negen besloot ik er weer lekker op uit te trekken in dit mooie weertje. Het is hier de derde dag van de zomer en het schijnt eindelijk ook zomer te worden. Eerst maar eens naar de haven gelopen om een prachtig uitzicht te hebben over de oceaan met de prachtige Esja en de vulkaan. Gister waren deze in wolken gehuld door het sombere weer, maar vanochtend is het zeer helder en kan je ze prachtig zien liggen. Vanuit de haven een stukje verder gelopen naar een meer afgelegen gebied dat niet echt bewoond leek te zijn. Waarom snap ik ook, ik stuitte op het kerkhof van Reykjavik. Zo luguber en sadistisch als ik dan ben weer ben wordt ik nieuwsgierig en ga het kerkhof op. Ieder land heeft toch weer zijn eigen gewoontes rond de dood en zo vond ik op het kerkhof erg mooie, oude graven met van die keltische kruizen en vikingszwaarden. Erg apart om te zien en vooral heel mooi.

Vanuit het kerkhof doorgelopen naar het Tjondùr, wat eigenlijk een heel groot meer is dat midden in een park ligt. Overal staan monumentale standbeelden en het wemelt er van de zeevogels. Een ontspannen wandelingetje rond het meer gemaakt en zo stuitte ik opeens op een heel oud huisje dat het vikinghuisje wordt genoemd. Een kunstig prieeltje dat wordt versierd met golfen en runen. De betekenis ervan is me nog steeds niet duidelijk maar het is wel leuk om te zien. Na een stukje doorgelopen te zijn zag ik een groep vreemde verschijningen nabij het meer staan. Ik er naar toe en wat ik daar zag hield ik niet voor mogelijk.....

Een groep Tibetaanse monniken in traditionele kleding ( rode en gele gewaden ) stonden de vogels te voeren. Ik had een hoop verwacht maar toch niet om tibetaanse monikken in Ijsland tegen te komen. Deze monniken vindt ik zulke interessante en wijze mensen en dat stralen ze ook uit. Helaas moesten ze al weer vrij snel de auto in en waren ze weer weg, maar ik heb ze in ieder geval op de foto kunnen zetten. Daar stond ik nog alleen bij de Tjondúr en ik zag op een berg ergens achter de huizen een hele grote toren. Ik natuurlijk weer nieuwsgierig maar ook beseffende dat het weer een flinke klim zou betekenen. Toch heb ik het gedaan en wat ik aantrof was de oude kerk die Reykjavik eerst gebruikte voordat de andere, modernere versie werdt gebouwd die je in het verslag van dag 1 heb gezien. Ik vond deze persoonlijk veel mooier en klassieker en vooral door de vele versierselen aan de buitenkant van de sagen en volksverhalen die Ijsland kenmerkt.

Daar boven op die berg staande heb je ook meteen prachtig uitzicht op Reykjavik zelf en daar moet je van genieten. Toch moest ik helaas weer gaan afdalen aangezien ik ook op tijd weer in het hotel moest zijn voor mijn excursies. De hele wandel naar beneden en door de stad terug duurde ongeveer een uur en ondertussen ook nog wat aparte winkeltjes bekeken. Eenmaal terug in het hotel slaat de verbazing weer toe. Zie ik weer drie Tibetaanse monikken, maar dan in de lobby van het hotel staan. Ze verblijven dus in hetzelfde hotel als mij. Het hotel heeft een soort binnenplaats waar ik overheen moet om naar mijn kamer te komen en heel toevallig staat er een vierde monnik buiten. Ik groette hem in eerste instantie enkel maar de monnik leek nieuwsgierig te zijn en zo kwam ik opeens heel makkelijk in contact met hem. In het kort vertelde hij me dat ze op wereldreis zijn om zowel ervaringen op te doen die zij kunnen delen met hun gemeenschap, maar ook om het woord en de wijsheid van de Dalai Lama te verspreiden. Ik heb niet zo gek lang met hem gepraat, maar vond het zeker een aparte ervaring. Deze mensen lijken een soort rust en kalmte uit te stralen en bovendien een geluk. Ze lijken tevreden te zijn met het simpelste wat er is.

Na deze bijzondere ervaring meteen naar het hotel gegaan om wat te eten en me klaar te maken voor het middagprogramma.
En wat een middagprogramma heb ik gehad. Van 12.00 tot 18.00 ben ik met de groep op pad geweest en ik heb bergen beklommen, in de stoom van geisers gestaan, langs de kliffen van watervallen gestaan en op de rand van het ravijn. Wat ik dacht was dat ik enkel naar de geisers ging kijken vanmiddag, maar het bleek veel uitgebreider te zijn.

We vertrokken met de bus en waren binnen mum van tijd Reykjavik uit. We trokken de onbewoonde vlaktes over die je een Lord of the Rings - achtig gevoel geven. Inmense bergen met hun toppen van sneeuw herrijzen aan alle kanten en de bobbelige vlaktes die bedekt zijn met mos vullen het landschap. Zo legt de gids al snel uit dat het hele landschap is gevormd door vulkaanuitbarstingen. Daarom ziet alles er zo grillig uit en bevinden zich overal scheuren in de rotsen en grond. Op de lavalaag groeit een mos dat er 900 jaar over doet om te volgroeien, als het nat is kleurt het groen, is het droog dan is het grijs. Zo weet hij ook te vertellen dat één deel van Ijsland europees is, en de andere helft Amerikaans. Zo krijg je ook bijna op het einde van de reis een kloof in de grond te zien die deze delen van elkaar scheidt. Ieder trekt de aardkloof 2 cm verder uit elkaar en het is een machtig iets om te zien.

Na 2 uur rijden en heel veel praten van de gids, arriveren we bij de geisers. Een berg vol stoom komt je tegemoet. Als je de berg oploopt moet je een bepaalde route aanhouden aangezien je niet in de buurt van het water moet komen. ( dat is zo'n 80-100 graden ). Overal zie in de grond kleine borrelende geisertjes zitten en de damp van zwavel is goed te ruiken. Iedere geiserplek heeft een moedergeiser die vanzelfsprekend ook flink de lucht in spuit. dit gebeurt ongeveer om de zeven minuten en dan is het maar wachten wanneer het gebeurt. Ik heb het 3 keer mee mogen maken hoe de grond begint te trillen en er opeens een geweldige massa water de lucht in wordt geduwd. Als gevolg onstaat er een massale hoeveelheid stoom, die overigens wel heerlijk is in het koude landschap.

Na een uur bij de geisers te hebben gelopen, terug de bus in op weg naar de volgende halte. Fullgos is de naam. Het is een kort stukje rijden en al snel rijdt je langs een inmense kloof waar een rivier door heen loopt. Op het stoppunt zie je waar je voor komt. Hij wordt ook wel de gouden waterval genoemd en dat is niet zo gek. Een massale kloof van bijna een 3 km lang is gevuld met watervallen die zijn weerga niet kennen. Je kan echt tot op het laatste steentje na bij de watervallen komen en zo heb ik dus de berg beklommen om er zo dichtbij mogelijk te komen. Het natuurgeweld wat je dan ervaart kent geen woorden, de dauw die opspuit uit het watergeweld duwt je tegen de bergwand en je moet goed oppassen waar je voeten neer te zetten. Ik heb echt serieus nog nooit zo een mooie plek in de natuur gezien als deze .Ik denk dat de foto ook genoeg zegt.

Daarna dacht ik er te zijn en dat we de terugweg in gingen zetten..........niet dus. Je gaat daarna door naar het national parc. Een natuurreservaat dat heel mooi en landelijk is. Het bevindt zich in de highlands van ijsland en je krijgt er een prachtig zicht op de gletsjer die met zijn smeltwater de watervallen tot leven wekt. Je krijgt de kans om boven op een berg je foto's te maken en via een klein pad langs een bergklif je weg naar beneden in te zetten. Uiteraard allemaal gedaan en het was zo'n prachtig uitzicht. Even leek het alsof ik in een droomwereld stond, een soort driedemensionale wereld waar alleen ik en een paar andere mensen deel van uit maakten. Het is jammer dat ik niet alle foto's kan bijvoegen anders zou je het zeker begrijpen. Toch is het echt supergaaf om Ijsland te doorkruizen en de echte natuur en wildernis op te zoeken.

Eenmaal weer in de bus zittende werd de terugrit ingezet. Op naar Reykjavik wat dan toch nog 45 minuten rijden is. Ik werd weer netjes voor mijn hotel afgezet en ben daarna snel wat gaan eten en nog het laatste flesje drinken halen. Nu zit ik inmiddels weer op de hotelkamer, mijn bus voor vannacht is geregeld en ik ga zo weer beginnen met pakken. Een vreemd gevoel is het om dit prachtige land te verlaten en wel binnen een aantal uur. In al mijn reisjes heb ik nog geen land gezien dat zo mooi en ongerept is dan Ijsland. Een geheel andere wereld die niet lijkt op iets wat ik dan ook al kende. In principe is 4 dagen genoeg om alles te zien en te doen, maar toch vind ik het jammer. Natuurlijk is de keerzijde ook weer dat ik lekker naar huis ga en morgenavond weer in mijn eigen bedje lig, maar Ijsland heeft een hele speciale plaats in mijn reizigershart verworven. Ik denk ook wel de beste en grootste voor nu !

Ik dank jullie allemaal voor het meelezen en beleven, de mailtjes en smsjes en mentale support ! Tot de volgende keer want denk ik ongetwijfeld Thailand zal zijn !